Καταρχάς, είχα ορκιστεί να μην ξαναβάλω ζώο στο σπίτι (αυτό συμβαίνει σε κάποιους που δένονται με ζώα και μετά πεθαίνουν), αλλά όταν μου τον έφεραν, δεν μου βγήκε να τον αρνηθώ (βλ. σχετικές φωτογραφίεςOriginally Posted by Raven Lord
@κυυ, κι εγώ έχω χάσει πολλά γατιά από αμάξι, από αρρώστειες ή από δάγκωμα σκύλου. ένα το είχα ανάπηρο 1 μήνα στο σπίτι πριν πεθάνει. τι να κάνω όμως? να τα κλείνω σε κλουβί για να μην κινδυνεύουν (και κατ'επέκταση να μη στεναχωριέμαι)? τον γάτο που έχουμε αυτή τη στιγμή, λίγες μέρες αναγκαστήκαμε να τον κλείσουμε στο διαμέρισμα για μια θεραπεία και κοιτούσε έξω όπως οι φυλακισμένοι.
). Ναι, το ιδανικό σενάριο θα ήταν να τον είχα στην εξοχή να έχει την άπλα του, να βγαίνει για να παίζει και να τσακώνεται κ.λπ. Αλλά 1. γάτα και σκύλος δεν είναι το ίδιο (σκύλο χωρίς αυλή -τουλάχιστον- δε λέει...) και 2. οι γάτες αυτές -και δεν εννοώ τις γάτες ράτσας- δεν γεννήθηκαν έξω, δεν μεγάλωσαν έξω κι αν τις αφήσεις έξω, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα επιβιώσουν πάνω από 24ωρο.
Επίσης, πιστεύω πως είναι δικαίωμα κάποιου να αποζητά τη συντροφιά ενός ζώου υπό την προϋπόθεση να μπορεί να το φροντίσει και να το αγαπήσει. Δεν του λείπει ούτε η αγάπη ούτε η φροντίδα ούτε το παιχνίδι σε μεγάλο χώρο.
Ο γάτος στον οποίο αναφέρεσαι προφανώς είχε μεγαλώσει/συνηθίσει έξω και γι αυτό ξενέρωσε τη ζωή του γιατί περιορίστηκε.
Πάω να δουλέψω. Το μυστρί περιμένει
