αχούουυυυυυυυ, ικονοκλαστούλη μου, θα σε μαλώσω. Πρώτα από όλα συνεχίζεις να καταλαβαίνεις άλλανταλλων από αυτά που λέω, δε ξέρω αν γίνεται αυτό επειδή βαριέσαι και υποθέτεις ότι έχεις τον χελμ ή τον ρα παρία μπροστά σου είτε επειδή έχεις απωθημένα από τις εποχές που αγόραζες μέταλχάμμερ και βλέπεις μεταλλοπατέρες (δε το πιστεύω ότι γράφω αυτή τη λέξη) παντού, αλλά πίστεψέ με, δεν έχω καμία όρεξη να καταλήγουν αυτές οι συζητήσεις στα πέρι χεβυ μέταλ και άλλα σχετικά με οπαδούς τοπικών λεσχών κοινωνικών σχέσεων.Originally Posted by ikonoklast
Καλά κάνεις και μου λες ότι πίνεις μπύρες και γουστάρεις να ακούς darkthrone και σωστά καταλήγουμε εδώ, στην παράθεση της προσωπικής αισθητικής και εμπειρίας, άλλωστε και αυτά που γράφω εγώ δε είναι παρά μια εκλογίκευση και περιγραφή του τι γουστάρω και τι ψάχνω να βρω, πράγμα που δεν έχει να κάνει καθόλου με χέβιμέταλς ή οτιδήποτε, αυτά είναι απλά ονοματάκια για να κωδικοποιούμε τις εμπειρίες μας και να συνεννοούμαστε, όχι να ορίζουμε μικρόκοσμους και να παθαίνουμε νευρώσεις επειδή ο κόσμος δεν ακολουθεί τους κανόνες που θέλουμε να θέσουμε για το μικρό συνοικιακό μας κλάμπ. Πιο πολύ ον τόπικ (ποιο?) η μουσική, η συλλογή αυτών των στυλ και αισθητικών δηλαδή που λέγεται χέβι μέταλ, έχει δώσει πολλά παραδείγματα τέχνης ολοκληρωμένης, σύνθετης, υπερβατικής, όλα αυτά τα πραγματάκια τα οποία έχουν λίγο περισσότερο περιεχόμενο και απαιτήσεις από το επίπεδο μπάκραουντ ήχος για μπυροποσία, όπως και αντίστοιχα πολλά περισσότερα παραδείγματα αδιαφοροσύνης, αγελοσύνης, και στυγνής ηλιθιότητας, πράγμα που κάνει όμως το σχετικό σου quote περισσότερο μια παπαριά παρά αλήθεια, διότι κανένας (σοβαρός) καταναλωτής της τέχνης δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για τους πολλούς και τους χαζούς, αλλά για τους λίγους και τους καλούς. Για αυτό αποφεύγουμε record collectors, -πατέρες και τα σχετικά.
Το γεγονός λοιπόν ότι έχουμε εμπειρίες μεγάλες και δίσκους καταπληκτικούς σε ένα παρίκιουλαρ μιούζικ τζένρ, μας ανοίγει την όρεξη και τις προσδοκίες για την επανάληψη αυτών των εμπειριών, λογικό είναι και ανθρώπινο. Φυσικά και είναι ψυχαναγκαστικό και άκρως ηλίθιο να περιμένεις από μία μικρή γωνίτσα του κόσμου να πέσουν θησαυροί ολόκληροι, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα ευνουχίσεις τα "θέλω" σου, και ιδιαίτερα την κριτική σου, επειδή και αυτή η μικρή γωνίτσα έχει τη σημασία της, δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσο για το σκοπό. Δε θέλω να ξορκίσω το χαβαλέ από τη μέταλ, εγώ τους Darkthrone θέλω, που κάποτε έκαναν μεγάλα πράγματα και τώρα τους έπιασε η midlife crisis και το ρίξανε στο χαβαλέ. Αν δε, ιτς οκέι, θα τους ακούτε εσείς, εγώ θα πάω αλλού.
Δεν είναι τυπικός γραφιάς ο bone awl, και αυτός υποκειμενικά γράφει, για τα πράγματα που θέλει αυτός. Μη κολλάς στα χεβιμέταλ και κοίτα λίγο πιο προσεκτικά, σου γράφω όλα τα σημαντικά σημεία αφού δεν έχεις χρόνο.
The first time you hear ‘Transylvanian Hunger’,is a changing experience. Reading carefully along with the lyrics to the opening title track. You are changed forever. The words are as effective as the music and in that, as mysterious as the music. Left enough up to the words themselves, the notes themselves, to bring the mind to its own terrifying conclusions. The songs were unexplainably beautiful, how could the devil be such a beautiful thing, and the words equally so.My worst fear is having my teenage brain imposed over my older brain. Suddenly being less able to express myself. Only being able to speak in basic terms: “I’m Hungry”… “I like heavy metal” .και, ταράν, το ψευδο-αντικειμενικό genre-wise επιχείρημα που τρέμουν όλοι σα τσουβάλιασμα (αλλά δεν είναι!)Aging with dignity. Dress your age. Act your age. The pride of the old man is the expression of how long he has lived. Now wear it in all ways. Speak your wisdom, tell me something I don’t know. Tell me something that I could hear nowhere else. Show me that there is a way and not a wall. Show me that there is dignity in this solitude, show me that black metal is a youth culture, but it is the penultimate youth culture that refracts at the end of youth and the beginning of an artful adulthood.
Κατα τ' άλλα, κατά τη διάρκεια της συγγραφής του ποστ έγραψα και μια ΡΙΦΦΑΡΑ. Είδατε οι Destroyer 666 και το ΤΡΟΥ χέβι μέταλ?Black Metal cannot be about itself. If it is, it is dead. The worst part of Black Metal is itself. The best part of black metal is that it gets to talk about the most interesting things: evil, death, mystery, and darkness. We don’t want to hear about you from you. If black metal becomes self-reflective then it is doing a bad job at being black metal.
πσ.
δε παίζει να χει ξαναγίνει αυτό
- The text that you have entered is too long (10936 characters). Please shorten it to 10000 characters long.
