ikonoklast, πάνω στην τελευταία απάντηση, θα θεωρούσα πρέπον για να ευδοκιμήσει διάλογος, σε αυτό ακριβώς το σημείο, να περιγράψουμε σε ποιούς ακριβώς φασίστες αναφερόμαστε όταν το κάνουμε. Αν το κράτος είναι η κολυμπήρθα (κολυμπήρθα είναι, αλλά το έγραψα καταλάθος έτσι και μάρεσε) μέσα στην οποία γεννιώνται οι φασίσται, από πολλές σκοπιές μπορούμε να τους δούμε. Ο φαντομντάκ μίλησε για "συνετούς" που έχουν αυτονόητες κοινές βάσεις. Οι χρυσές αυγές δεν είναι *αποκλειστικά* κατασκευάσματα εκάστοτε κρατικών κυβερνήσεων, άλλο αν πλακάκια τα κάνουν με, οι τύποι θεωρούνται αγωνισταί των οποίων σκοπών τους, όπως και οι αναρχικοί. Είτε προκύπτουν είτε όχι από οργανωμένη (αντίδραση ή) υποστήριξη στην κρατική βία, οι συγκεκριμένες ομάδες, οι ακροδεξιές ή οι ακροαριστερές, είναι ζοφερές μειονότητες σε σχέση με το παρόν πληθυσμιακό σύνολο, ειδικά οι πιο ακτιβιστές αυτών. Άνθρωποι που ζουν για τη βία πάνω από όλα, και μετά για τις ιδέες τους, άλλωστε το κεφάλι τους δεν χωράει και ιδιαίτερη ανάπτυξη αυτών, πέρα από φανατική υποστήριξη και μπούγιο ΓΙΑ αυτές. Συνήθως αυτοί, αλληλοτραμπουκίζονται, με παράπλευρες απώλειες βιτρίνες, αυτοκίνητα και μετανάστες. Δεν νομίζω πως έχει νόημα, φθόγκον, να μελετάμε την δική μας αντίδραση (ως δυνητικά μη ακτιβιστές) πάνω στην άσκηση βίας πάνω στη μία μόνο πλευρά. Βία θα ασκούσα εύκολα για αυτοάμυνα, ή άμυνα κάποιου αγαπημένου μου προσώπου, ή κάτι τέτοιου, αλλά δεν νομίζω να σπαταλούσα κάποιο δευτερόλεπτο για να θέσω Εμένα ως Αντίπαλο ενός χρυσαυγίτη, σε άλλη περίπτωση. Για το αν η βία πάλι, θα μπορούσε στα αλήθεια να μειώσει την δράση των ομάδων αυτών, είναι συζητήσιμο, και εδώ μπαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας, του πόσο δυνατός είναι ο άλλος σαν χαρακτήρας, πόσο θα αντέξει ή όχι σε συνεχές κοπάνημα, αυτό δεν μπορούμε να το γενικοποιήσουμε όπως ψιλοκάνει ο ικόνοκλαστ για τους διάφορους που φυλακίστηκαν σε πορείες αλλά τώρα ξανααγωνίζονται πχ.

Επίσης Amnesiac. αυτό το λες διάβασμα; Αποφασίστηκε, δεν σε θέλουμε πια στην ΕΛΙΤ.