διπλοπόστ γιατί ΑΒΥΣΣΟΣ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ και ας μη βιαζόμαστε να πούμε "αφού δε θέλει το ένα πώς γίνεται να θέλει το άλλο"
στο 3.5άμηνο που εν τέλει υπηρέτησα στο ερίτιμο Σώμα του Μηχανικού (με σύνθημα ΑΜ' ΕΠΟΣ ΑΜ' ΕΡΓΟΝ που με έχει σημαδέψει φιλοσοφικά από τότε) είχα την πλήρη εμπειρία από τα εκπαιδευτικά Nτιβερτισσ'μάν που μπορεί να προσφέρει ο ΕΣ στους φαντάρους του που δε θέλουν κάποιο αξίωμα ή δεν χρίζονται υποψήφιοι αξιώματος θέλουν δε θέλουν (σα να λέμε ΛΥΒ)
Ένα από αυτά τα quest που μου ανετέθησαν από τα όργανα υπερασπίσεως της πατρογονικής γης στον 33ΛΜΧ ήταν και το φυλάκιο.
κι όμως δεν ήμουν εγώ ο τυχερός στην αρχή, αλλά εκλήθην από φανταρική αλληλεγγύη να καλύψω κάποιον που απλά δεν μπορούσε να πάει.
"Σειρούλα" κατά το φανταρικώς λεγόμενον λοιπόν, μαζί απ' το ΚΕΝ Ναυπλίου, κλαιγόταν που ήταν μηχανικό και δεν τον είχαν πάρει Μεγάλο Πεύκο και ήταν ο καημός του οι ειδικές δυνάμεις κτλ κτλ. Χωρίς ουδεμία διάθεση body shaming, τον έριχνα ενάμιση κεφάλι και δεν είμαι και ο παναγιώτης φασούλας και αν και δεν είμαι και ο σοφοκλής σχορτιανίτης όσο μπόι το έριχνα μου το έριχνε εις διπλούν σε περιφέρεια μπάκας.
Αυτός ο απολλώνιος κούρος και φέρελπις Μικρός Ήρως λοιπόν όπως καταλάβατε ήταν και που εκλήθη να προστατεύσει τα πυρομαχικά της Ταξιαρχίας Πολυκάστρου Κιλκίς στην αποθήκη Αχλαδοχωρίου Πέλλης. Κι ενώ ειλικρινά καμωνόταν πόσο θα ήθελε να είχε πάει ειδικές δυνάμεις με το που μαθαίνει το φυλάκιο μπήγει τα κλάματα γιατί είχε μάθει απ' τους προηγούμενους πως "ΕΙΧΕ ΦΙΔΙΑ" (που είχε όπως διαπίστωσα, αλλά ακίνδυνα)
τώρα πώς είναι δυνατόν να θες να πας ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ και η κοιλιά να ακουμπάει πάτωμα στην όρθια θέση της κάμψης και να φοβάσαι και να πας φυλάκιο γιατί έχει φίδια βρείτε το εσείς, πάντως εγώ προσφέρθηκα να τον καλύψω
ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΠΕΡΑΣΑ ΔΙΑΦΟΡΙΚΕΣ (μια που δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνεις εκεί πέρα απ' το διάβασμα)