
Originally Posted by
atom_smasher
Πάμε εν συντομία, καθαρά υποκειμενικά και με βάση την προσωπική μου εκτίμηση και φάση στην οποία βρίσκομαι.
από τα πιο ασήμαντα στα πιο σημαντικά:......
.
Ξέρω, ξέρω περσυνά ξυνά σταφύλια... αλλά πραγματικά, είναι τόσο παρόμοια τα πράγματα που λέει ο ξενιτεμένος φίλος Άτομ Σμάσερ που είναι τρομάκτικό. Περισσότερο όμως με την Αγγλία, η Σκοτία δεν είναι τόσο χάλια, είναι περισσότερο φιλικοί, και επίσης εγώ δεν έχω και παιδιά. Αλλά επικρατεί ο αέρας "το Μπρέξιτ έγινε, εσείς τι κάνετε ακόμα εδώ"?
Η γυναίκα είπε σε κάποια φάση κάτι πολύ σωστό, το οποίο και βιώνει στη δουλειά της: "δεν με βλέπουν τόσο ως ξένη/μετανάστρια, αλλά περισσότερο σαν κάτι εξωτικό, σαν κάποιο oddity που δουλεύει μαζί τους στο γραφείο και το κοιτάνε παράξενα και διαφορετικά". Είμαι κυριολεκτικά κωλόφαρδος με την τελευταία μου δουλειά που, με όλα τα στραβά και τα ανάποδά της, είμαστε κατά 85% μετανάστες, γιατί χρειάζονται τηλεφωνικά κέντρα για υποστήρηξη σε διαφορετικές γλώσσες, και κανένας δεν με έχει κοιτάξει εδώ και σχεδόν 2 χρόνια (απο τα 6, πάμε για 7) που βρίσκομαι στο Η.Βασίλειο. Τα υπόλοιπα 4 και κάτι ήμουν κι εγώ το oddity, ο εξωτικός, περίεργος, γραφικός τύπος, απο μια χώρα που τη λένε Ελλάδα, που αναρωτιόντουσαν γιατί άφησα τον ήλιο και ήρθα εδώ, λές και μπορώ απλά να φωτοσυνθέτω και να επιζώ.
Αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε Δανία ή γενικά κάποια Σκανδιναβική χώρα (αν και απ'όσο ξέρω η Σουηδία είναι αρκετά καλύτερη σε αυτό το θέμα). Έχουν τη βλαμμάδα τους οι Βρετανοί, έχουν μια κάποια ιδιοσυγκρασία, λίγο ταπεραμέντο παραπάνω..
Τέλος πάντων, είναι μήνες που σκέφτομαι παρόμοια πράγματα και γι'αυτό ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας. Δεν είσαι μόνος ρε Άτομ.