R.I.P. για τον τεράστιο Warrel.

Originally Posted by
When Black Roses Bloom
Re sy Ra, pragmatika eisai apo tous xrhstes pou ka8omai kai diabazw posts tous prin apo 9 xronia, kai ta fxaristiemai. Den kserw an exeis paiksei RPG pote sou, an epaizes ellada kai paizame mazi mikroi 8a hmastan oi kaluteroi filoi, akougontas Black Wind, Fire and Steel kai Blind Guardian kai 8a blepame mazi sunaylies sto Rodon me tous Skyclad to 90 feuga. Kanoniko bromance!
Kai meta apo auto to logydrio, dwse kati sto lao na akousei, pou den exei perasei pote thn limnoula tou Atlantikou, para mono gia mainstream pragmata. Dwse eykola akousmata, na bazw na xazologaw otan eimai sth douleia ta bradua (einai kleidwmeno kai to youtube pana8ema tous, prepei na ta pernaw se stickaki kai na ta pairnw mazi mou gia na ta akousw me akoustika kietsi - kaltila re file). Ksekiname me epika akousmata atsaliou gia auti pou tosa xronia exei ksesunh8isei e.
Λατρεία, έλειπα καμιά βδομαδούλα, sorry για την καθυστερημένη απάντηση. Κατ' αρχάς, με τον χώρο του rpg είχα πάντοτε επιφανειακή σχέση. Για να καταλάβεις, είχα αγοράσει ένα επιτραπέζιο dnd και ποτέ δεν έμαθα πώς παίζεται κ.λ.π. Ο ενθουσιασμός μου σταματούσε στο εξώφυλλο με τον δράκο, τα ζάρια κ.ο.κ. Ειρήσθω εν παρόδω ότι στα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια με κέρδισε το σκάκι (αν και είχα μάθει πιο παλιά τις κινήσεις).
Στο διά ταύτα, τώρα, ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι το αμερικάνικο επικό metal έχει πολλές μπάντες, οι οποίες μάλιστα μπορεί να μην παίζουν αυστηρά επικό ήχο, αλλά μπορεί να έχουν λ.χ. σε ένα EP μια χαρντροκιά, μια χεβιμεταλλιά, μια παουεριά και μια επικούρα. Δεν βγάζεις άκρη. Γενικώς, οι Αμερικανοί είναι επικοί.
Συνεπώς, είναι δύσκολο να προτείνεις δυο-τρία άλμπουμ μόνο. Για να διευκολύνω κάπως τη θέση μου, σου προτείνω τρεις δίσκους για κάθε μία από τις παρακάτω τρεις κατηγορίες: α) εμπορικά ονόματα, β) underground που ήταν τόσο καλά ώστε θα έπρεπε να γνωρίσουν την καταξίωση (αλλά δεν...), γ) καλτίλες-underground. Έχουμε και λέμε:
α)
Crimson Glory - Crimson Glory (ορίζει το US power) //
Riot - Thundersteel (το ίδιο) //
Omen - Battle Cry (αιμοσταγείς Iron Maiden)
β)
Twisted Tower Dire (καλύτερο από όλα τα Hammerfall μετά το '98 ) - The Isle of Hydra //
Destiny's End - Breathe Deep the Dark (ο τραγουδιστής των Helstar, ο δίσκος περιλαμβάνει 3-4 σαρωτικές power κομματάρες) //
Savage Grace - Master of Disguise (αιμοσταγείς Iron Maiden [2])
γ)
Heathen's Rage - Heathen's Rage (Το "Knights of Steel" είναι για το US metal ό,τι είναι οι βολές του Αργύρη Καμπούρη για το ελληνικό μπάσκες) //
Deadly Blessing - Ascend from the Cauldron (άκου οπωσδήποτε το "Deliver Us from Evil") //
Brocas Helm - Defender of the Crown (τα "Skullfucker" και "Time of the Dark" συμπυκνώνουν τη μαγεία τού τι εστί βερίκοκο)
Υπάρχουν στρυφνές στιγμές (π.χ. Destiny's End, Deadly Blessing), αλλά θα συνηθίσεις πιστεύω γρήγορα. Να ποστάρεις την πρόοδό σου, παρακαλώ... Υπ' όψιν ότι είναι εθιστικό ιδίωμα. <3
Ορίστε και τα δύο καλύτερα κομμάτια που θα ακούσεις σήμερα: