ναι Σταυρούλα έχεις δίκιο αλλά νομίζω μας ταιριάζει περισσότερο σαν ανθρώπους να προσπερνάμε κάποια πράγματα όταν βλέπουμε ότι βελτιώνονται από το να αναμασάμε το παρελθόν και να αναπαράγουμε τα κακώς κείμενα.
Επειδή επίσης είμαστε μεγάλα παιδιά πλέον (εγώ ούτε για πλάκα δεν μπορώ να βάζω το παιδί αλλά τέσπα ) επιλέγουμε τελικά με τι αξίζει να ασχοληθούμε και με τι όχι. Εγώ ας πούμε προσβάλλομαι από κάποιον που σέβομαι και μετράει η γνώμη του για μένα, από τον μέσο ιντερνετικό τύπο που θα περάσει μια βόλτα να με μπινελικώσει και να φύγει. Δεν τον αγνοώ αλλά δεν σκάω κιόλας.
Αυτό με κάνει ανώτερο ? σε καμιά περίπτωση , ψυχική διαχείριση το ονομάζω και πληγώνομαι/χαλιέμαι/εκνευρίζομαι λιγότερο.
