Δεν περίμενα ότι θα έπρεπε να το "εξηγήσω" σε εσένα αυτό, με τόση εμπειρία σε παιχνίδια ρόλων κτλ κτλ, αλλά θεωρώ πως το fantasy δεν είναι πανάκεια, ούτε πρέπει να αντιμετωπίζεται ως αδεία του δημιουργού, για τα πάντα. Νομίζω συμφωνείς πως όπου τηρείται η λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ "λογικής" και φανταστικού, μεταξύ έμπνευσης και πεπατημένης, το αποτέλεσμα είναι θριαμβευτικό. Μπορεί να βλέπουμε μια σειρά που περιλαμβάνει μαγεία, δράκους, νεκροζώντανους, μύθους και νεκραναστάσεις (την ιστορία του χριστιανισμού, όπως λέει κι ο Σαμπρέλ), αυτό όμως δε σημαίνει πως ό,τι δείχνει η σειρά το παίρνουμε ανάλαφρα!Originally Posted by Krux
Spoiler
