Running Wild. Πρώτη φορά αριστερά το τιμόνι και βουρ για Port Royal. Αμ δε. Ο ρολφ και η παρέα τους μας κέρασαν ένα σόου άκρως επαγγελματικό. Τουτέστιν, βγήκαν, έπαιξαν, μας μίλησαν σε άπταιστα Γερμανικά, παίξανε κάποια χιτ και κάποια όχι (με 0 πάθος και που να το βρει Γερμανός το πάθος μετά από 35 χρόνια κοινοτυπίας; ), live ετοιμάζουν; Προωθούν τον τελευταίο δίσκο; Γενικά μια μετριότητα μου βγαλε η φάση έτσι για τα ένσημα και για τα κορόιδα που θα περίμεναν κάτι παραπάνω. Ομολογώ πως δεν ενθουσιάστηκα – φαίνεται ε; - αν και σε στιγμές το φανμποιλικι κέρδισε και γούσταρα. Ντραμ σόλο ρε μαλάκα; Γιατί; Απόσυρση τώρα. Αι στο διάολο! 2 κομμάτια από τον καθένα από τους τελευταίους 2 δίσκους συν το ντραμ σόλο καταλαβαίνεις ότι έπαιξε κοιλιά. Και το ένα ήταν και 10λεπτο! Συμπαθές αλλά λυπάμαι. Ίσως φταίω και ‘γω. Περίμενα κάτι παραπάνω ενώ δεν θα έπρεπε. Επίσης πλέον δεν με συγκινεί τόσο το συνολικό καλλιτεχνικό αποτύπωμα τυπικών τευτονικών συγκροτημάτων. Περίμενα να ακούσω κάποια κλασσικά και αυτό. Δεν νομίζω ότι φταίει τόσο η μπάντα, αυτό μπορεί, αυτό κάνει. Απλά εμένα δεν μου αρκεί πλέον μόνο αυτό. Και εκεί έρχεται μία συνολική κριτική για το εν λόγω φεστιβάλ που θα την κρατήσω για να την μοιραστώ μαζί σας στο τέλος. Προς το παρόν: «Παίξε Conquistadores γαμώ την Πουτάνα μου»! -Δεν πειράζει, θα το βάλω σπίτι να το ξανακούσω. (Ίσως να φταίει πως δεν παίξανε αυτό και είμαι χολωμένος)
Σετλιστ:
Spoiler

1. Under Jolly Roger
2. Jennings' Revenge
3. Genghis Khan
4. Locomotive
(Live debut)
5. Riding the Storm
6. Into the West
(World premiere)
7. Raw Ride
8. Drum Solo
9. White Masque
10. Riding on the Tide
(Live debut)
11. Diamonds of the Black Chest
12. Soldiers of Fortune
(Live debut)
13. Bad to the Bone
Encore:
14. Bloody Island
(Live debut)
Encore 2:
15. Little Big Horn


Μετά το πέρας και αυτής της συναυλίας δεν είχα και πολλές αντοχές για να πάω να περάσω από αλλα 2 χωράφια λάσπης για να δω αν θα προλάβω κανα τέταρτο My Dying Bride, ασε που δεν ημουν και σε φάση για περισσότερη μιζέρια και θλίψη. Είχα μια καλή μέρα σε γενικές γραμμές και είχε ζεστάνει το κοκαλάκι μας, τουλάχιστον την ημέρα, γιατί με το που έπεφτε ο ήλιος άρχιζε να σε ζώνει μια γλυκιά ψύχρα, που με δεδομένο πως δεν είχαμε αρκετά ρούχα για τέτοιο καιρό, έκανε ελαφρώς ενοχλητικές τις βραδυές.

Zodiac(νωρίς), Angra(ανωτέρα ή κατωτέρα βία), Ensiferum(αυτούς γιατί ήθελα να τους δω δεν θυμάμαι, ίσως επειδή δεν τους είδα Copenhell), Samael(έτσι για την φάση), nuclear assault(Copenhell τους είδα και φτάνει), Death angel (βαρέθηκα), Within temptation (Running Wild ρε Μουνια! Βασικά πιο καλά θα ταν εκεί απ αυτή την άποψη…), My Dying Bride(αργάμησι και ίσα που θα προλάβαινα κανα 15 και κούραση με λάσπες και όλη μέρα στο πόδι με νίκησαν) ήταν όσα έφαγε η μαρμάγκα την ημέρα αυτή μιάς και δεν μπόρεσα για διάφορους λόγους. Και κάπως έτσι κλείνει η Παρασκευή (πίσω στις σκηνές με αλκοόλ ως τις 4:30 σε ήπιες δόσεις για μένα και όχι τόσο ήπιες για κάποιους άλλους)