To τελευταιο γαμηστερο ΧΕΒΙ μεταλ αλμπουμ που βγηκε .

[sfinotouvlaki]

Ενδεχομένως το ποστ σου ήταν κακό παράδειγμα για να πω αυτό που είπα

Όντως ήταν.

To post που έκανες αναφορά για fnm κλπ, ναι ήταν παράδειγμα για το ποιοί νοθευσαν το αγαπημένο μας ατσάλι.

Όλες οι μπάντες που ανέφερα είναι από τις αγαπημένες μου, το ίδιο και οι δίσκοι (πλην του "Empire"). Όπως έγραψα στο προηγούμενο ποστ, το οποίο ακόμη δε διάβασες μάλλον, αναφέρθηκα σε αυτές τις μπάντες γιατί αποτελούν παραδείγματα εκμοντερνισμένου ήχου και προσέλκυσης νέων ακροατηρίων - ό,τι δηλαδή απέδωσε ο φρικ μπράδερ στο μπλακ άλμπουμ, μόνο που αυτά βγήκαν πριν από το μπλακ άλμπουμ. Δεν τις ανέφερα, λοιπόν, ούτε γιατί "νόθευσαν το αγαπημένο μας ατσάλι", ούτε γιατί "έχουν το ίδιο ύφος με τους μετάλλικα", ούτε γιατί κάποια από αυτές τις μπάντες έβγαλε το "τελευταίο γαμηστερό ΧΕΒΙ μεταλ αλμπουμ που βγήκε". Το σχόλιο του για το αν χαντάκωσε το κλασικό μέταλ δε με απασχόλησε γιατί, όπως και το θέμα του θρεντ, είναι γενικόλογο και κενό ουσιαστικού νοήματος.

To θρεντ λέει για χεβυ μέταλ. Ο ένας λέει blind guardian, ο άλλος λέει pain of salvation (με παραδοχή βέβαια "αφου το γαμήσαμε το θρεντ, παρτε αυτό"), ο παράλλος για tool, έγινε αναφορά σε immortal και darkthrone(που το τελευταίο, πες οκ, το black flags ομως?). Ε νταξει. Χεβυ μέταλ οι immortal ή οι tool?

Και μετά από όλα αυτά, έχουμε και το ότι το black album δεν είναι χέβυ μεταλ, αλλά κάτι άλλο.

Τέλος έχουμε θρεντ για το πιο ειναι το "τελευταίο γαμηστερό χεβυ μεταλ αλμπουμ", όχι το πιο επιδραστικό, όχι το πιο καθολικά αποδεκτό, ένα αλμπουμ που απλά άκουσε κάποιος και είπε "αυτό είναι το τελευταίο χρονολογικά γαμάτο χέβυ μέταλ αλμπουν που έχω ακούσει".

edit: τουλαχιστον έτσι αντιλαμβάνομαι το τι εννοεί ο φρικ.

Το τι εννοεί ο φρικ, μάλλον ούτε ο ίδιος ο φρικ το ξέρει ακόμη.

το κλασσικο ειναι ουσιαστικα κατι που πουλαει ακομα ... πχ το painkiller οσο υπαρχουν νεοι χεβιμεταλλαδες θα πουλαει μια ζωη σαν αξιος δισκος του χεβι μεταλ , ποσα αλμπουμ απο το 1990 και μετα σε αυτο το μουσικο ειδος εχουν τετοιες κομματαρες ; Και λογιζονται κλασσικς παγκοσμιως ; Και ακουω ακομα μεταλ γατακια , πηγα και σλειερ να ουμ και μη κοντραρετε

αυτο με το κλασσικο δεν εχει να κανει με το ειδος .. δλδ και στο πανκ τα τελευταια κλασσικα μπορει να βγηκαν και κει στα 90ς στην ροκ μπορει τελικα να ηταν για καποιους και στα 70ς . Το οτι το τελευταιο κλασσικο μιας σκηνης βγηκε προ 20 ετιας προφανως και δε σημαινει οτι τελειωσε η σκηνη.. και μη βαζετε iced earth στα κλασσικα πληζζ , επειδης τους ειχαμε θεοι εδω στο γκρης , φανταζομαι παγκοσμιως ηταν παντελως αγνωστοι .

εχει να κανει και με ενα ατιντιουτ και μια αισθητικη .. και μια σχετικη θεματολογια στιχων (και αυτο στην αισθητικη μπαινει)

στα αυτια μου δεν ακουγεται οπως οι nwbhm μπαντες ,οπως οι σαξον κλπ ακουγεται κατι μεταλ αλλα συγχρονο και δε το εκλαμβανω σαν το τελευταιο τεραστιο χεβι μεταλ αλμπουμ ,σαν το τελευταιο τεραστιο μεταλ αλμπουμ ανετα

Οπότε, μάλλον ψάχνουμε κάτι το οποίο...

1. Ακούγεται όπως οι nwbhm μπάντες
2. Έχει ένα (συγκεκριμένο υποθέτω) άτιντιουτ και μια αισθητική
3. Μια (συγκεκριμένη) θεματολογία στίχων
4. Πουλάει ακόμη (παγκοσμίως) και "θα πουλάει μια ζωή" ως άξιος δίσκος
5. Έχει κομματάρες

Εγώ λέω ότι αυτό το κάτι, μάλλον, δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο διάφοροι συνδυασμοί. Το "Painkiller", ας πούμε, που αναφέρει ο ίδιος ο φρικ, προφανώς και δεν ακούγεται όπως οι nwbhm μπάντες. Χωρίς, βέβαια, να ορίσουμε ποια είναι η ουσία του nwbhm, θα διαφωνούμε χωρίς βάση και σε αυτό. Τα 2. και 3. επίσης δεν προσδιορίζονται, οπότε ο καθένας τα εκλαμβάνει όπως θέλει. Ο μόνος τρόπος για να συμβεί ταυτόχρονα το 4 και το 1 είναι να είσαι οι Iron Maiden, αλλά τη σήμερον ως Iron Maiden πουλάς και αποθεώνεσαι επειδή είσαι οι Iron Maiden και όχι γιατί είσαι όντως άξιος. Για την ακρίβεια, το γεγονός ότι είσαι οι Iron Maiden καθιστά τη αξία σου ή τη μη αξία σου μη αποδείξιμη. Το 4, βέβαια, έχει και άλλες δυσκολίες. Δεν ισχύει ούτε καν για "κλασικούς" δίσκους των 80ς που αποθεώθηκαν, πούλησαν και είχαν κομματάρες. Δεδομένου ότι ο σημερινός ακροατής έχει ποσοτικά πολλαπλάσιο καλό υλικό να ακούσει, από τους 10 κλασικούς δίσκους Iron Maiden και τους 10 κλασικούς δίσκους Judas Priest, παραπάνω από τους μισούς δε θα τους ακούσει πάνω από 5-6 φορές, ακόμη κι αν του αρέσουν. Το πέντε είναι πιο ευέλικτο και μπορεί να συνδυαστεί καλά με διάφορα από τα προηγούμενα τεσσερα (εκτός του 4, μάλλον).