Θανάσης Παπακωνσταντίνου

[stam and the witches]

Εν τέλεια, στα δικά μου μάτια, αυτό που συμβαίνει με τον Παπακωνσταντίνου δε διαφέρει πολύ από αυτή την απογοήτευση που δέρνει όσους αγάπησαν τους Rotting Christ, τους Mastodon και λοιπούς αστέρες που αγαπήθηκαν σε πολλές εφηβείες και μετα-εφηβείες, λόγω πολλών και τρυφερών συνθηκών.

Τρίτον: δεν μπορω να καταλάβω. Έχετε πάθει κάποιο κόμπλεξ με το μέταλ και το έχετε κάνει εφηβητική/μεταεφηβητική μουσική? Σας εμεινε κάποιο τραύμα από τότε που ακούγατε και έχει περάσει σαν παιδική αρρώστια? Σας ανάγκασε κανείς από τα 13 έως τα 18 να ακούτε μέταλ και μόλις ενηλικιωθήκατε, επιτέλους σπάσατε τα δεσμά και είπατε "ΜΗΤΕΡΑ.ΠΑΤΕΡΑ.ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΑΛΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ.ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.ΩΡΙΜΑΣΑ.ΜΟΝΟ SHOEGAZE,AMBIENT,EDM KAI ΨΥΧΕΔΕΛΕΙΕΣ. ΚΑΙ 70ς. ΠΟΛΛΑ 70ς".

Ακούω Isis, Pelican, Explosions in the Sky, Godspeed You! Black Emperor (8eoi) και Mogwai. Γράψε λάθος αν κατάλαβες ότι μιλάω για το μέταλ, εγώ φταίω. Μιλάω για μπάντες-φούσκες, ακόμα και φούσκες 30ετίας όπως οι Rotting Christ (εξαιρετική περίπτωση, κάθε φορά που βγάζουν δίσκο αποθεώνονται, ενώ ο αμέσως προηγούμενος μετατρέπεται κατευθείαν σε σκουπίδι).