Κατ'αρχάς τι γκρινιάζεις που βγάζω από τη μύγα ξύγκι, εσύ είπες να το διαβάσουμε! Για Lord Mantis δεν θα κάτσω να το ψυχαναλύσω άλλο, αλλά ο τύπος είναι edgy "μηδενιστής", προβοκάρει με "διεστραμμένη" σεξουαλικότητα κι εσύ το περιγράφεις σαν έγκλημα πάθους, σιγά βρε.
Το κείμενο του Helm δεν μου αρέσει, πέρα από την αυτοαναφορικότητά του (που οκ δεν πειράζει τόσο) είναι άτοπο. Περιγράφει το metal lifestyle σαν μια δυνατή Ρομαντική θέληση που σε επαφή με τον κόσμο μπορεί να γίνει δύναμη υπέρβασης, σαν metal αρνησικοσμία (!) δλδ (περίπου όπως το λέει και ο φεμινιστής).. Μου φαίνεται πως στην προσπάθειά του να ιδεολογικοποιήσει το θέμα γενικεύει και λέει μαλακιούλες. Το metal δεν είναι πεδίο μαχών, μοναχική αποστολή και ρομαντική απόδραση, ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ είναι εκτόνωση και χαρά, ύμνος στην επιστροφή στο πρωτόγονο. Γι αυτό και είναι κοινοτικό, οπαδικό και γιορτάζει αντιδραστικά το τέλος του πολιτισμού.
Αν εσύ μου φέρνεις σαν παραδείγματα manowar και slayer εγώ σου λέω accept και anthrax οπότε ποιο είναι το κυρίαρχο μνμ του metal? (το'χουν πει και πιο πριν στο thread αυτό). Φασιστικά BM, one man bands και τεχνικά progressive σχήματα είναι εξαιρέσεις, ο πυρήνας της μουσικής είναι οι παρέες στις συναυλίες ή αλλού και οι μπάντες στο προβάδικο και τα παιδιά κουβαλάνε σε αυτούς τους χώρους τις ανησυχίες και τα άγχη τους - γι αυτό το μέσο μεταλοτράγουδο έχει την εκδίκηση απέναντι στην καταπίεση (vigillantικη παραβατικότητα, σκλάβοι, μεσαίωνας-θρησκεία κτλ), νευρικό αρσενικό ερωτισμό και pop αναφορές (ταινίες τρόμου κτλ). Αλλά αυτά είναι αξίες και αισθητική που υπάρχει ήδη σε αυτά τα τμήματα της κοινωνίας, δεν τα γεννά η υποκουλτούρα αλλά τα αναπαράγει. Αν σε νοιάζει να κάνεις αυτά τα παιδιά ανθρώπους, να επικροτήσεις την υγιή αντίδρασή τους και να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, το κάνεις στην κοινωνία όχι στο μπλαμπλά ούτε εντός των τοιχών. Αν νομίζεις πως τα demographics είναι προβληματικά και μη αντιπροσωπευτικά 1ον ζήσε με αυτό ή 2ον άκου μουσική με καμιά φίλη σου ξέρω 'γω δεν είναι τόσο δύσκολο.
Αν από την άλλη θες ντε και καλά να ιδεολογικοποιήσεις τον χώρο για να γεννήσεις ας πούμε την νέα αισθητική (τρομάρα μας), μαλάκα γιατί να ξεκινήσεις από τα πιο προβληματικά του κομμάτια (ρομαντισμός και ατομικισμός, φασίστες μπλακμέταλλοι, woman be my slave manowar), να τα κάνεις ταυτότητα του metal και να εντοπίσεις τις δυνατότητες για υπέρβαση που προσφέρουν (!!!);
