^^^λολ, λογικά ή εγώ ή ο φίξξξερ, μια μέρα τα κουβεντιάζαμε στο τσατ
ontopic, δεν είναι κόλλημα "κατά καιρούς" η σχέση μου με το "white pony" δεν είναι μουσική, αλλά βιωματική. Σε κάθε σκατένια φάση της ζωής μου τα τελευταία 14 χρόνια, είναι ένα τραγούδι αυτού του δίσκου να με περιμένει να κλάψω στον ώμο του. Αυτή την περίοδο είναι το digital bath εκεί, για μένα.
κι όπως λέει και μια ψυχή που μας λείπει πολύ: