καλά, αυτό που γράφεις Leech είναι η στάνταρ περίοδος "απόκτησης μαγκιάς" για τον μεταλλά που έτρωγε ξύλο στο σχολείο και πήγαινε μόνος στη γωνιά σας-μισώ-όλους, πόσο πιο κλασικό παράδειγμα ο τυπάς με το όπλο που είναι και 45 κιλά όλος κι όλος. Και εννοείται ούτε εγώ βγάζω απ' έξω τον εαυτό μου, λολ. Ειδικότερα το black metal και σε μικρότερο βαθμό το heavy metal έχει παραχθεί/δημιουργηθεί από τέτοιους τύπους, και το ψυχολογικό χαρακτηριστικό (απολιτίκ που λες, η "απολιτίκ" τελικά?) του είναι "είσαι καλύτερος από όλους τους άλλους" και δε χρειάζεται καν να να σε ενδιαφέρουν αν ζουν/πεθαίνουν κλπ. Αυτό είναι η "μισανθρωπία" που λεγόταν και ξαναλεγόταν στις συνεντεύξεις και ωραιοποιήθηκε και έγινε "κουλ". Οι μεταλλάδες ακολουθούσαν αυτή τη πορεία, οι τύποι που τους πλάκωναν στο ξύλο κάνουν μαγκιές στα ελληνάδικα και γαμάνε τους υφιστάμενους στη δουλειά, τελικά πολλοί από αυτούς ξανασυναντιούνται όλοι μαζί στη χρυσή αυγή, ας χαίρονται ο ένας τον άλλο.
