Εξηγώ ότι η κριτική στον Waters είναι σα μία προσπάθεια να χαθεί το δάσος βλέποντας το δέντρο, έστω και άθελη. Ο τύπος είναι μαλάκας για πολλούς λόγους πιθανόν, όμως πιστεύω ότι και ο τελευταίος μαλάκας αυτής της κοινωνίας έχει το (υποχρεωτικό) δικαίωμα να βρίσει τη Χρησή Αυγή. Δε μ'αρέσει αυτή η εξίσωση της χαζής για πολλούς λόγους μάζας με τον Βελζεβούλ, το τέρας, τη Χρυσή Αυγή.
Και στις 2 περιπτώσεις διέκρινα ότι πιστεύεις ότι η κοινωνία νοσεί σε τέτοιο βαθμό που η αντιμετώπιση του τέρατος δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης εν τέλει, αφού το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι. Και ότι μάλιστα της κοινωνίας της αξίζει να το χάσει, αφού είναι τόσο χαζή, αυτό εξέλαβα εγώ.Επίσης πότε έκανα κουβέντα για τον εκφασισμό της κοινωνίας και τις ρίζες του κακού; Τοποθετήθηκα για δύο ζητήματα, που δεν μοιάζουν καν εντωμεταξύ, με τα δικά τους δεδομένα. Ή για τις επιτακτικές ανάγκες των καιρών.