Ρε συ Ποντικοφάρμακε,
σε κρίνω ότι υπεραμύνεσαι με πάθος μίας μη-αποδεδειγμένης θεωρίας, αυτής των εξελικτικών ψυχολόγων, που στηρίζει πως η ιδιοσυγκρασία (προσωπικότητα, χαρακτήρας κτλ) είναι καθαρά γενετικά προκαθορισμένη. Η οποία θεωρία βασίζεται a priori και άνευ αποδείξεων στις κυρίαρχες θεωρήσεις του Δαρβίνου, μόνο και μόνο επειδή κάτι τέτοιο φαίνεται εύλογο. Με τη λογική του «και γιατί όχι;».
Το ότι η γιαγιά σου έχει Αλζχάιμερ στο κεφάλι δεν σημαίνει πως γνωρίζουμε σε ποιες εγκεφαλικές δομές ή κυτταρικομοριακές διεργασίες απαντάται η συνείδηση, νομίζω μίλησα με επιχειρήματα. Κι η δικιά μου η γιαγιά είχε καρούλια, αλλά δεν ήταν ρουλεμάν, τι αντεπιχείρημα είναι αυτό τώρα; Υποστήριξα πως η συνείδηση εντοπίζεται στο πάγκρεας;
Στο αν είμαστε ή δεν είμαστε αυτόματα, ναι, θεωρητικολογούμε και οι δύο καθώς δεν υπάρχουν απτές ενδείξεις, εσύ μάλιστα πασχίζεις με πάθος να στηρίξεις μη-αποδεδειγμένες θεωρίες, κατά τα’ άλλα ντετερμινιστικές, εγώ τουλάχιστον παραδέχομαι τις ευαισθησίες μου κι ονειρεύομαι θεωρήσεις όπου αυτές θα έχουν χώρο. Στο δικό σου αιτιοκρατισμό παρόλα αυτά, δεν χωρούν ευαισθησίες -τότε γιατί τόσο πάθος με τους εξελικτικούς ψυχολόγους και τη σώνει και ντε γονιδιοποίηση της προσωπικότητας;
Ντέγγιαλ,
Από το «τα γονίδια, μέσω της παραγωγής ενζύμων, μειώνουν την έκφραση των υποδοχέων σεροτονίνης» μέχρι το «γονίδιο της κατάθλιψης» υπάρχει ένα αχανές εννοιολογικό κενό που οι εξελικτικοί ψυχολόγοι και τα memes του Dawkins αδυνατούν να καλύψουν. Και δεν συζητάμε για την ψυχιατρική, αυτό είναι άλλο θέμα, συζητάμε για τα υποτιθέμενα «γονίδια της ιδιοσυγκρασίας», κάτι που οι ίδιοι οι εξελικτικοί ψυχολόγοι το θέτουν «τόσο απλοϊκά».
Στις θεωρήσεις αυτές αναφέρομαι, όχι στη βιολογική Δαρβινική θεωρία.
Και μέσα σε όλα ξεχνιέται το πολιτικό, εγώ και για αυτό ήθελα να κουβεντιάζαμε.
