Καινούρια κοπελίτσα. Μελαχρινό αστέρι, ψηλή και κούκλα σαν τα κρύα τα νερά. Της την πέφτω τις προάλλες και γουστάρει, μου δίνει το τηλέφωνό της. Βρισκόμαστε ένα βράδυ και όλα καλά, αλλά καπάκι φεύγει Χαλκιδική σε ξενοδοχείο για δουλειά το καλοκαίρι. Μιλάμε μια φορά αφότου έφτασε και μετά διαλύω το κινητό με τον αριθμό της μέσα. Και μάλιστα στην αρχή του τριημέρου που τα πάντα είναι κλειστά, μήπως υπήρχε περίπτωση για κανένα recovery του καταλόγου μου. Και χωρίς να έχω κανένα άλλο στοιχείο επαφής. Μου έρχεται να παίρνω σβάρνα στον τηλεφωνικό κατάλογο τα ξενοδοχεία στο Ποσείδι και να ζητάω την καινούρια σερραία σερβιτόρα στα μπαρ των πισινών.
FML
Που οκ, παίζει να επανακτήσω τους αριθμούς μου απόψε που θα πάω το κινητό σε μάστορα ή κάποια στιγμή θα με πάρει, δε μπορεί. Αλλά εγώ έζησα ένα από τα πιο αγχωτικά τριήμερα της ζωής μου. Κι ας είδα και Meanwhile in Mexico live προχτές και έχω και σούπερ ανεκδοτάρα από Good Son να σας πω. Ουφ
