αρθούρε.
να κινηθείς σε ότι θεματολογία γουστάρεις εσύ.
αλλά.
στα διηγήματα σου μιλάς για έναν 30άρη λούζερ που πίνει τσιγάρα όλη μέρα. τι κάνει ενδιαφέρουσες τις ιστορίες? ότι πίνει τσιγάρα όλη μέρα και φρικάρει όταν δεν βρίσκει?
ή ''η δύσκολη ζωή ενός ντίλερ χόρτου'' που αναφέρεις για τον βαρδινογιάννη?
δεν σε αδικώ βέβαια γιατί είσαι τσιπιρικάς, κ 'γώ στα 16 μου έπινα, χαζογέλαγα και νόμιζα πως είχα βρει το νόημα της ζωής και το γέλιο και τη χαρά και την αλητεία. αλλά νταξ, χορτάρι είναι, δεν θα δώκω σημασία ή δεν θα με συγκινήσει βρε αδερφέ ένας χαζούλης αντικοινωνικός ΜΠΑΦΑΚΙΑΣ.
