Oι Καθημερινές Ιστορίες του κύριου Χουίτη

[freak brother]

Η 13η ιστορία
Αρχικά πήγε με το αμάξι του μέχρι την Κωνσταντινούπολη, και από κει με τραίνα και λεωφορεία διέσχισε όλη την Τουρκία για να φτάσει στο Ιράν. Αφού πέρασε μερικούς μήνες σε διάφορα σπίτια αγνώστων που προσφέρονταν να τον φιλοξενήσουν – περιέγραφε με την παραμικρή λεπτομέρεια το κάθε σπίτι και την κάθε οικογένεια που τον φιλοξένησε – κατέληξε στο εμπόλεμο Αφγανιστάν. Κατάφερε να γλιτώσει απ’ τις αμερικάνικες οβίδες που σκάγαν στην Καμπούλ και ανέβηκε στα βουνά Παμίρ, δίπλα στις φυτείες του οπίου. Κατέβηκε στο Πακιστάν κι από κει πέρασε στην Ινδία, που έμεινε για κάμποσους μήνες πριν πάει στην Κίνα και την διασχίσει κατά μήκος όλη με ωτοστόπ. Από κει ανέβηκε στη Ρωσία και με αεροπλάνο έφτασε στον Καναδά. Διέσχισε όλη την Αμερική με ωτοστόπ, πέρασε απ’ τους πάγους του Καναδά στις ερήμους της Νεβάδα και της Αριζόνα, ληστεύθηκε κάπου στο Βόρειο Μεξικό, γνώρισε μαφιόζους απ’ τα καρτέλ της Κολομβίας και της Βολιβίας, ταξίδεψε στον Αμαζόνιο με ατμόπλοιο και κατέληξε να γυρνάει την Αργεντινή, μέχρι που έφτασε στο Μπουένος Άιρες και πήρε το πρώτο αεροπλάνο για Ελλάδα.

ξεχασε το σημειο που νοικιασε εναν πυραυλο και πεταχτηκε στην Σεληνη

. Δυο μήνες αργότερα έμαθε απ’ τον πατέρα του πως είχε καταλήξει φυλακή για εμπόριο φούντας, μικροκλοπές και αποπλάνηση μιας δεκαεξάχρονης. Τον ψάχνανε τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Φαινόταν ότι ο Μάνος θα κατέληγε κάπως έτσι. Μα πάλι, όπως και να το κάνουμε, ήταν ο αγαπημένος του θείος…

:/