για μην κάνετε καν κλικ
Ο κύριος Χουίτης, ξαπλωμένος στον αναπαυτικό πουπουλένιο μπεζ καναπέ του – δώρο κάποιου μακρινού συγγενή του που ζήτημα να είχε δει από κοντά στη ζωή του πέντε φορές, μια στη βάφτιση του, μια στα πρώτα του γενέθλια, δύο σε τίποτα οικογενειακά χριστουγεννιάτικα τραπέζια και μια τη μέρα που μετακόμιζε στο καινούριο του σπίτι και που πάντα του αγόραζε τα πιο ακριβά δώρα – έβγαλε απ’ την τσέπη του φτηνού παντελονιού του έναν κόκκινο αναπτήρα και άναψε ευχαριστημένος το καλοστριμμένο του joint.
