εγώ πάλι προχθές -τελευταίο βράδυο στις ερημιές του μαρκόπουλου- βλέπω πως ξαφνικά ανοίγει η κάτω πόρτα (βτγ το σπίτι από την κάτω πόρτα το χωρίζουν περίπου 3 στρέμματα) κ μπαίνει ΚΌΣΜΟΣ που κουβαλούσε διάφορα πράγματα κ αρχίσανε να στήνουν κάτι εξέδρες κ να βάζουν καρέκλες κ σημαιάκια (ρεπουμπλικάνων) κ αυτές τις κορδέλες κ τις μαλακίες που έχουν κ φοράνε στις εκλογές αυτοί.
τέλος πάντων το πιάσατε το νόημα.
πάω κάτω να βρω που είναι τα σκυλιά κ οι φίλες μου αλλά όλοι εξαφανισμένοι εκτός από τους χαρούμενος ανθρώπους.
ξάφνου βάζουν κ ένα τεράστιο... ΤΕΡΆΣΤΙΟ μύλο από αυτούς του λούνα παρκ κ μαζεύονται κ παιδάκια κ κάνουν ουρές.
τεσπα πιάνω έναν κ τον ρωτάω τι γίνεται κ μου λέει πως είναι η παρέλαση για την προεκλογική καμπάνα(!) κ εμφανίζεται ένας παππάς (-πάρ' τον παπά, του λέω κ φεύγω).
καθώς ψάχνω ανάμεσα στον κόσμο να βρω κάποιον υπεύθυνο να τραμπουκίσω για να φύγουν από το σπίτι μου βλέπω έναν φίλο που είχα να δω χρόνια κ μου λέει πως η όλη φάση είναι πως το σπίτι είναι μεγάλο κ αποφάσισαν πως τους κάνει για να γίνει η παρέλαση της 28ης οκτωβρίου.
φεύγω κ από αυτόν κ αρχίζω (ανάμεσα σε ζητωκραυγές, χειροκροτήματα κλπ) να ανεβαίνω (σαν κατσίκι) κάτι σκαλωσιές για να φτάσω στο μέρος που είχαν τα μικρόφωνα.
την ίδια ώρα με εμένα όμως έφτασε κ ο μπιλ (ο κλίντον) που χαιρέτησε την συγκέντρωση αλλά εγώ τον έσπρωξα κ έπεσε κάτω κ άρχισα να φωνάζω στα μικρόφωνα πως δεν έχουν καμιά δουλειά στις πλάτες των αγωνιστών να στήνουν εθνικιστικές παρελάσεις κ καθώς πήγαινα να συνεχίσω έκλεισε ο λαιμός μου κ θυμήθηκα πως το προηγούμενο βράδυ είχα πάει σε κάτι μπουζούκια κ όπως τραγούδαγα το τραίνο της βίσση τα έδωσα όλα κ ήταν λογικό να μη μπορώ να μιλήσω.
κ καθώς τα συλλογιζόμουν όλα αυτά σκάσανε οι μπράβοι κ με μαζέψανε.
tsimpouklano, θα θελες. =)