
Originally Posted by
Γκουλαγκ
Συμφωνώ 100%, απλά άλλο πλήθος/όχλος, άλλο μάζα με σαφή χαρακτηριστικά, τουλάχιστον αντικειμενικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή: άλλο εργάτες που διαδηλώνουν/συγκρούονται με μπάτσους στο
Μπαγκλαντες για μισθολογικά αιτήματα, δηλαδή για θέμα που αφορά την τάξη καθ' εαυτή και δι' εαυτή, και άλλο εργάτες/μαγαζάτορες/ελ. επαγγελματίες που διαδηλώνουν για "να σωθεί η πατρίδα και να φύγουν οι προδότες πολιτικοί".
αυτο ειναι απ'τις πιο εκνευριστικες - και βαθυτατα πατερναλιστικες και στην ουσια ρατσιστικοτερες - μαλακιες που εχουν ειπωθει ποτε, επειδη οι εκει μικροαστοι και ξεπουλημενοι εργατες, αδιαβαστοι στον μαρξ, ειναι μακρια μας και ΣΚΟΥΡΟΙ αρα εμεις οι λευκοι δυτικοι θα εχουμε πιο χαλαρα κριτηρια οταν τους κρινουμε.
ετυχε πριν ενα-εναμιση χρονο και συμμετειχα σε μια συνεντευξη που πηραμε με κατι συντροφους σε εναν αιγυπτιο που συμμετειχε στην εξεγερση. η θεση του ηταν οτι επιτελους πλεον θα υπαρξει καλο κρατος, οτι θα υπαρξουν καλυτερα εισοδηματα, δουλειες, αναπτυξη κτλ. δεν γιορταζε τον κομμουνισμο, την αστικη δημοκρατια γιορταζε, το ονειρο του "καλου" καπιταλισμου, την χαρα του για το επαναστατικο φεησμπουκ που τους μαζεψε στον δρομο κτλ. τι θα ελεγες γι'αυτον; οτι ειναι η εξαιρεση; σου φαινονται αυτα οτι ειναι ιδεες μακρια απ'το κλιμα των αραβικων εξεγερσεων; αλλα εκει τι, ειναι "κατωτερος" κοσμακης οποτε καταλαβαινουμε οτι καλα κανει που ξεπουλαει το κομμουνιστικο οραμα;
πινκαρα μετα μανιας μαριλλιον και ριτζεκτ, τον πρωτο επειδη ειπε με τον πιο απλο τροπο "σκατα στις ιδεολογιες", τον δευτερο επειδη μπορει να καταλαβει την διαφορα μεταξυ ενος υπαρκτου κινδυνου που πρεπει να αντιμετωπιστει (τον εθνικιστικο/φασιστικο) κι ενος πληθους που μπορει να εχει και την ευκαιρια να υπονομευσει αυτον τον κινδυνο. μουτζωσα για ευνοητους λογους σταμ και κολλαπς.
ειναι το γαμημενο μυαλο δυο ταχυτητων, που μπορει να καταλαβει μονο τις κατηγοριες κομμουνιστικη μαζα και δεξιο-απολιτικ πληθος, αδιαφορωντας για τις δυνατοτητες και τις δυναμικες που αναπτυσσονται στον κοσμο. ενα πραγμα που ειναι φυσικο να συμβαινει οταν η κυρια πρακτικη των πολιτικων χωρων ειναι επι σειρα δεκαετιων η δαιμονοποιηση.