Δεν συμφωνώ. Το Φάντασμα της Μητρόπολης που αναφέρεται είναι πολύ χαρακτηριστική ιστορία όπου ο Σκρουτζ δείχνει να αδιαφορεί πλήρως για την όποια θρησκευτική σημασία έχει ο Ναός. Το ενδιαφέρον του περιορίζεται στο μπαγιόκο, τα φράγκα, την πρασινάδα. Τα «μεταφυσικά φαινόμενα» που λαβαίνουν χώρα στο ναό τελικώς ερμηνεύονται και το «φάντασμα της όπερας» αποκαλύπτεται ότι έχει ξεκάθαρη υλική παπιο-υπόσταση. Το ίδιο και στο μυστικό του παλιού πύργου, τα παπιά αδιαφορούν παντελώς για όποιες μεταφυσικές εξηγήσεις θα μπορούσαν να δωθούν στα ΜΥΣΤΗΡΙΑ φαινόμενα του πύργου και με έρευνα αποκαλύπτουν την πραγματική τους πηγή που είναι ο απατεώνας επιστάτης με τα... τεχνάσματα του!Originally Posted by Marillion
Είναι σαφές ότι ειδικότερα τα τρία ανιψάκια, τουλάχιστον στις ιστορίες των Barks, Rosa είναι πάντοτε η φωνή του ορθολογισμού και του σκεπτικισμού. Ακόμα και όταν οι Θείοι (πιο συχνά ο Ντόναλντ αλλά όχι σπάνια και ο Σκρουτζ) δείχνουν να υποκύπτουν προς στιγμήν στα καλέσματα του παραλόγου και της μεταφυσικής, είναι τα τρία ανίψια που τους επαναφέρουν στη λογική, πολύ συχνά χρησιμοποιώντας τα «βιβλία του μικρού εξερευνητή» που τι άλλο είναι πέρα από επιστημονικά εγχειρίδια για παιδιά. Οι ίδιοι οι Θείοι αν αφαιρέσουμε τις παραπάνω κρίσεις τους, ίσως διατηρούν ανορθολογικές πεποιθήσεις και προλήψεις (η τυχερή δεκάρα όπως αναφέρεται στο λινκ) αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ένθεοι ή ακόμα και θρήσκοι με το τυπικό της υπόθεσης. Ας μην ξεχνάμε, ο Θείος Σκρούτζ στην πολύ πρώτη του κιόλας εμφάνιση στo Christmas in the Bear Mountain, μας συστήνεται σαν ένας σκληρός υλιστής πάπιος, που -παράλληλα με τον συνονόματό του από την κλασική λογοτεχνία και ακόμα περισσότερο- αδιαφορεί πλήρως για το νόημα των χριστουγέννων, για τους όποιους συγγενείς έχει και πολύ σίγουρα για την ίδια την γέννηση του Ιησού Χριστού. Σε αντίθεση με το Christmas Carol είναι τελικά πολύ επίγεια παπιο-κριτήρια για την γενναιότητα και το πάθος του ανιψιού του που τον κάνει να τον αποδεχθεί σαν οικογένεια.
