Το "Music for 18 Musicians" του 1978 ειναι το πιο κλασσικο του.
Μετα το "Different Trains, Electric Counterpoint / Kronos Quartet, Pat Metheny" του 1989.
Μετα ο θεος και η ψυχη σου. Η δισκογραφια του ειναι χαος.
Αν θες και percussion χωσου στο "Drumming" του 1987.
απο κει και περα ειμαι παντελως ασχετος.