Λοιπόν, Odonian, στα ποστ σου αναφέρεις πράγματα τα οποία εντάσω σε τρείς κατηγορίες.
Πρώτον είνα αυτα που είναι λάθος, δηλαδή που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Για παράδειγμα αυτό που έγραψες για τις μακροχρόνιες προβλέψεις των οικονομολόγων στο οποίο πήγαινε το chart στο προηγούμενο ποστ μου. Εκεί αυτό που έπρεπε να δείς είναι οτι απο τη στιγμή που πέρασε το Employment Act (δηλαδή τη στιγμή που τα τεχνοκρατικά οικονομικά έγιναν επίσημη πολιτική του αμερικάνικου κράτους) τα επισόδια μεγάλης ανεργίας εξαφανήστικαν. Δηλαδή όχι μόνο γινονταν μακροπρόθεσμες προβλέψεις αλλα η γνώση του πως λειτουργεί η οικονομία που αποκτήθηκε στα 30s ηταν τόσο μεγάλη ωστε να μπορέσει να εξαφανίσει τα διψήφια νουμερα ανεργίας απο τις χώρες που εφάρμοσαν μια "τεχνοκρατική" προσέγγιση στα οικονομικά. Μπότομ Λάιν, όταν λόγω των μακροπρόθεσμων προβλέψεων των οικονομικών μοντέλων γλυτώνουν την ανεργία 20 εκατομύρια αμερικάνοι το να αμφιβάλεις περι της δυνατότητας μακροχρόνιων προβλέψεων είναι προφανώς λάθος.
Μετά λες κάποια πράματα που δεν είναι λάθος, αλλα εχουν ειπωθεί άπειρες φορές και εχουν βρεθεί τρόποι να ξεπεραστούν. Για παράδειγμα
ναι χαίρω πολύ. Αυτό το ξέρουμε και τα οικονομικά μοντέλα που χρησιμοποιούμε λαμβάνουν υπόψη και αυτό.
Κοιταξε, οι 97 απο τους 100 που λες, λεγαν περίπου οτι έλεγε ο Ρουμπίνι για την Ελλάδα και το ευρώ. Δεν είναι οτι οι οικονομολόγοι δεν χρησιμοποιούν τα εργαλία τους, αλλα πρώτον αυτοί που μπορούν να τα χειριστούν είναι λίγοι γιατι ο κάθε οικονομολόγος έχει διαφορετική ειδικευση (πες υπάρχουν 20 σοβαρά διδακτορικά προγράμματα στην ευρώπη και 80 στην αμερική με 10 διδακτορικούς που ειδικεύονται στα μακροοικονομικά, και βλέπεις οτι κάθε χρόνο παγκοσμίως αποφοιτούν 200 ατομα μόνο που θα μπορούσαν να απαντήσουν επαρκώς στο ερώτημα αν είναι καλή ιδέα να μπούμε στο ευρώ) και δεύτερον γιατι αυτουςτους λίγους που αποφοιτούν δεν τους ρωτάει κανείς πολιτικός τη γνώμη του (ιδίως με το ευρώ, αμα διανοούσουνα να πείς κάτι κατά και εργαζόσουν σε ευρωπαικό πανεπιστήμιο σε αντιμετωπίζαν σαν προδότη υποχείριο των αμερικανών).
Τρίτον αναφέρεις για τον Ρουμπίνι οτι έχει κάνει και λάθη (το οποίο ισχύει στο εντελώς naive επίπεδο του οτι προφανώς δεν είναι αλάνθαστος, αλλα σε σύγγριση με το συναγωνισμό του παραμένει ενας απο τους πιό αξιόπιστους). Επίσης λες για τον τρόπο με το οποίο έκανε την πρόβλεψη "70% πιθανότητες ύφεσης", ναι, αυτό έγινε αλλα κανένας οικονομολόγος δεν λέει οτι μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τι θα γίνει σε 2 ή 3 μήνες (δηλαδή παρότι ξερουμε οτι η ανεργία στην Ελλάδα θα ανέβει κατα 5% τουλάχιστον, δεν μπορώ να σου πώ αν αυτό θα γινει σε 1 μήνα ή σε 6 μήνες με πολύ μεγάλη ακρίβεια). Έχε υπόψη σου οτι ως τώρα έχει γίνει παρόμοια παγκόσμια κρίση μόνομια φορά, οποτε δεν εχουμε αρκετά δεδομένα με βάση τα οποια να διαπιστώσουμε ποιά απο τα μοντέλα μας είναι πιό ακριβή. Ο Ρουμπίνι δεν είναι διάσημος τοσο για το οτι προέβλεψε την ύφεση αλλα για το οτι προέβλεψε ΠΩΣ θα έρθει. Δηλαδη θέλω να πω ειναι διαφορετικό να προβλέπει ένας οδοντίατρος οτι αν δεν πλύνεις τα δόντια σου θα σαπίσουν οπότε πλύνε τα δοντια σου μαλακισμένο και διαφορετικό να προβλέπει οτι έχει χαλάσει ο δεξιός πάνω τραπεζίτης και πάς για απονεύρωση γιατι θα γινει στο δόντι σου το Χ και το Υ και εσύ να λές "χαχα τι μαλακίες πετάς μαλάκα οδοντίατρε" αλλα μετα απο 3 μήνες να σε πιάνουν οι πόνοι ΑΚΡΙΒΩΣ με τον τρόπο που σου είχε πει ο οδοντίατρος.