To πρόβλημα με το ECTS είναι για μένα κυρίαρχα το ότι τι σκατά πάει να πει "μονάδες γνώσης". Δηλαδή στο δικό μας τμήμα κάποιος ανάλογα με τον τομέα που θα πάρει (είναι κάτι σαν ειδίκευση και μπαίνει στη μέση των σπουδών) έχει πτυχίο με διαφορετικές πιστωτικές μονάδες. Με άλλα λόγια, αν πάρεις ενέργεια έχεις πιο αρχιδάτο πτυχίο. Αυτό δημιουργεί στρεβλώσεις όσον αφορά τα κριτήρια επιλογής μαθημάτων (εμμέσως την ακαδημαϊκή ελευθερία αφού τα trendy μαθήματα τα ενισχύουμε με μονάδες), την πρόσβασή σε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές και στην αγορά εργασίας. Εκτός αυτού, το πτυχίο δε θα είναι ο μοναδικός εγγυητής επαγγελματικών δικαιωμάτων, αλλά μαζί με τα κιλά γνώσης που αντιπροσωπεύουν τα ECTS, θα έχεις έναν "ατομικό φάκελο προσόντων" όπου θα βρίσκεται η μουσική, η χαρτοκοπτική, τα σεμινάρια και οτιδήποτε άλλο ασχετοσχετικό με το αντικείμενό σου μπορείς να φανταστείς, πράγμα που θα καθορίζει και το μισθό σου εκτός από τη γαματοσύνη σου σαν εργαζόμενος. Α, και σ' αυτόν το φάκελο θα πρέπει να προσθέτεις πράγματα συνέχεια για να διατηρεί την αξία του, άρα θα πρέπει ο εργοδότης σου να σε στέλνει σε σεμινάρια. Αν έχεις ματζίρη εργοδότη ή αν είσαι αυτοαπασχολούμενος ή άνεργος και δεν έχεις να πληρώσεις τα σεμινάρια/μετεκπαιδεύσεις/workshop βέβαια παίρνεις τομπούλο, αλλά αυτό δε μας νοιάζει γενικά απ' ό,τι φαίνεται. Ούτε μας νοιάζει μάλλον που Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, πριν από 3-4 βδομάδες και η Γερμανία αλλά κ άλλες χώρες που δε θυμάμαι εγκατέλειψαν τη συνθήκη της Μπολόνια που ορίζει αυτά τα όμορφα μέτρα που πέρασε η Αννούλα με την κριτική ότι αυτές οι προδιαγραφές για την εκπαίδευση είναι απλά αποτυχημένες και συνάντησαν τη σθεναρή αντίσταση από τα φοιτητικά κινήματα εκεί.
