Αν θες να περνιέσαι για σοβαρός ακαδημαϊκός πρέπει να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα στο μυαλό σου. Η αδυναμία να συνδέσεις το 1ο και το 2ο μέρος του επιχειρήματός σου το οποίο πρέπει αναγκαστικά να γίνει με βάση τη λογική σου (αν κάτι ΕΙΝΑΙ (!) αντικειμενικά ανήθικο τότε προφανώς πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα που θα σε οδηγήσει στο να κατανοήσεις όλα τα ηθικά και ανήθικα του κόσμου) δείχνει ότι κάτι δε πάει καλά. Στην πραγματικότητα, σχεδόν τίποτα δεν είναι αντικειμενικό και όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν και επιθυμούν εντελώς διαφορετικά πράγματα, εκτός από κάποια πολύ βασικά όπως ότι επιθυμούν τη ζωή τους να συνεχίζεται και να μη τελειώνει, να έχουνε φαί πιοτό και μία στέγη πάνω τους (που και αυτό παίζει επειδή μπορεί να είναι και τίποτα παγανιστές) ότι δεν επιθυμούν τον πόνο (που μπορεί κάποιος πολύ εύκολα να τους κάνει να τον επιθυμούν, βλέπε βιασμό από θεϊκή οντότητα, είσαι η διαλεχτή της φυλής etc). Όλα σχεδόν τα υπόλοιπα παραλάσσονται σύμφωνα με την ανθρώπινη διαφορετικότητα και κουλτούρα. Για να μιλήσει επομένως κάποιος για αντικειμενικότητα, πρέπει να μιλήσει ΜΟΝΟ για όλες αυτές τις επιθυμίες και χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλους τους ανθρώπους, απαραιτήτως, ένας τρελός σου χαλάει όλη την φιλοσοφία αμέσως (για αυτό βγάζουμε συνήθως έξω τους τρελούς και τους αυτοκτονικούς και λέμε τουλάχιστον ας μιλήσουμε για εμάς τους κανονικούς χοχο).Originally Posted by katwrimos
Επομένως, η αντικειμενικότητα, πέρα από μερικά όντως σωστά και απαραίτητα πράγματα που γράφει πχ στην διακύρυξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων (που και αρκετά από αυτά είναι debatable) είναι ανύπαρκτη σαν υπαρκτή, "αληθινή" έννοια, αλλά είναι επιθυμητή και απαραίτητη ίσως (με την σχετικιστική βερσιόν της) σε μία κοινωνία σε ένα επίπεδο αρκετά παραπάνω από αυτά τα βασικά όπως πχ οι οικονομικές σχέσεις που τη διέπουν, που είναι ο λόγος που γίνεται αυτή η συζήτηση.
