Οι περισσότερες ηθικές θεωρίες συγκλίνουν προς την άποψη ότι η ηθική είναι κάτι παρασκευαστό, που προέκυψε μετά τη συγκρότηση σε κοινωνίες, ένα είδος κοινωνικής σύμβασης με σκοπό την επιβίωση του ανθρώπινου (και όχι μόνο) είδους. Ηθική θεωρία που στηρίζεται στις φυσικές καταβολές του ανθρώπου είναι η Hobbesιανή (ένστικτο της αυτοσυντήρησης) και ορισμένων Σοφιστών (το ηθικώς πρακτέο ορίζεται από το ένστικτο για προσωπικό συμφέρον/επιβολή). Η ηθική του χριστιανισμού είναι μια ακόμα ηθική θεωρία. Το ότι δεν έχει υπάρξει ένας καθολικός ηθικός κώδικας είναι πασιφανές (δες πόσο διαφορετικά ορίζεται ο "καλός" και ο "κακός" π.Χ. και μ.Χ. καθώς και στις διαφορετικές θρησκείες/κοινωνίες).
Μια απάντηση στο (αρχικό) ερώτημα που θέτεις δίνει ο Kant με την ηθική θεωρία της κατηγορικής προσταγής που ορίζει: πράττε έτσι, ώστε η ρυθμιστική αρχή της βούλησής σου να μπορεί συγχρόνως να καταστεί καθολικός νόμος. Εν ολίγοις: μην κάνεις στους άλλους ό,τι δε θέλεις να κάνουν οι άλλοι σε σένα, και το αντίστροφο. Πριν σκοτώσεις/βιάσεις/αυτοκτονήσεις/κλέψεις/αδικήσεις/πάρεις τη σειρά του άλλου, σκέψου αν ψήνεσαι να κάνει τα ίδια όποιος βρεθεί κάποτε στη θέση σου.
Δηλαδή σου έμεινε ότι ο Μερσώ ήθελε να τα κάνει πουτάνα όλα στο τέλος; Διάβασε υπαρξισμό.Originally Posted by Doomsayer
