Η μεγαλυτερη καιλα μου- οταν βρισκομαι σε ενα σπιτι μονος/κοιμουντε ολοι και βαριεμαι του θανατα, φερνω ασταματητες βολτες απο τη μια γωνια του σπιτιου στην αλλη, μεχρι να πεισω τον εαυτο μου να κανω κατι αλλο. Αυτο επισης γινεται και οταν περιμενω λεωφορεια κλπ, κοινως δε μπορω να κατσω σε ενα σημειο.

Με τον υπνο που αναφερθηκε πιο πανω- φερνω το μαξιλαρι ετσι ωστε να καλυπτει ολοκληρο το κεφαλι εκτως το προσωπο για να αναπνεω.