1ον δεν είναι το θέμα οτι "ήμασταν μικροί τότε", ήταν ο καπιταλισμός μικρός τότε και ειδικότερα ο ελληνικός καπιταλισμός. Άλλο πράγμα είναι ο εθνικισμός στον 19ο αιώνα, άλλο σήμερα, άλλο είναι ο παλαιστινιακός εθνικισμός κι άλλο ο αμερικανικός. Και δεν λέω οτι ήταν "καλός" ο εθνικισμός το 1821 ή ο παλαιστινιακός σήμερα, αλλά οτι πριν τα χώσουμε γενικά στους εθνικισμούς πρέπει να βλέπουμε την ιστορική εποχή, το πλαίσιο στο οποίο εντάσσονται, τις ιδιαιτερότητες σε κάθε περιοχή κ.ο.κ. Ο Γκάντι ας πούμε δεν ήταν διεθνιστής, εθνικιστής ήταν. Αλλά δε νομίζω να βγει κανείς να πει "δε γαμιέται και το εθνίκι ο Γκάντι, έπρεπε να γίνει σκληρός και ανόθευτος ταξικός αγώνας ενάντια στην ινδική αστική τάξη".
2ον ο Μαρξ, ο Ένγκελς και ειδικά ο Λένιν έχουν πιάσει σε πολλά κείμενα το ζήτημα, και με συγκεκριμένα παραδείγματα, Ινδία, Ιρλανδία, Πολωνία, Νορβηγία και άλλα. Αν ενδιαφέρεσαι για σοβαρή μαρξιστική ανάλυση (δεν στο λέω ειρωνικά), σου προτείνω να διαβάσεις από τον Βλαδίμηρο το "Κριτικά σημειώματα πάνω στο εθνικό ζήτημα", όπου τα χώνει και στη Ρόζα Λούξεμπουργκ για τον "αφελή" διεθνισμό της, και τη συλλογή κειμένων "Για τους δίκαιους και άδικους πολέμους". Και βέβαια τον "Ιμπεριαλισμό" που ανέφερε ο ikonoklast. Αποσπάσματα από Λένιν έχει κι εδώ.
Πού το γραψε αυτό;






