εδιτ: αυτά του Zorn θυμίζουν λίγο Penderecki. Ο οποίος btw στα πρώτα του, τα "αιρετικά", με ενθουσιάζει. Πολλή σύγχρονη συμφωνική μουσική όμως δεν έχω ακούσει, οπότε σ'μπαθάτε με δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω στην κουβέντα.
Ο Satie που αναφέρθηκε νωρίτερα όμως γαμάει (αν και δεν ξέρω πόσο οντόπικ ήταν). Τον έχουν κάνει όμως λίγο must για γλυκανάλατες/ρομαντικές στιγμές σε ταινίες, και έχω αρχίσει να σπάζομαι.






