κρατώντας τον δίσκο στα χέρια μου λέω
ο τίτλος του άλμπουμ είναι στα αγγλικά
IRON MAIDEN
SOMEWHERE IN TIME
όμως στην πίσω πλευρά τα τραγούδια είναι στα ελληνικά, όπως
ΚΟΤ ΣΑΜΓΟΥΕΡ ΙΝ ΤΑΪΜ
ΓΟΥΕΗΣΤΕΝΤ ΓΗΑΡΣ
Κ.Λ.Π
φυσικά εξώφυλλο οπισθόφυλλο τίγκα στις αναφορές σε άλλα τραγούδια/δίσκους όπως
Ancient Mariner
Seafood Restaurant
Aces High Bar
και το θεϊκό
Latest Results.........WEST HAM 7 ........ ARSENAL 3
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
Παρόλα αυτά μιας και το θρεντ είναι «καλύτερο μεηντεν b-side» το πιο ενδιαφέρον τους ίσως, το ανέφερε ο γκαρντιαν, είναι το τοταλ εκλιπς. Αυτό το ριφφ (και οι στίχοι και το κομμάτι γενικά) μου φαινόταν πάντα πολύ σκοτεινό για maiden (post-1982 maiden έστω).
Τα έβγαλε τα γούστα του αργότερα ο Smith στα σολο γιατί οι άλλοι παραήταν χαζοχαρούμενοι για τέτοια. Κορυφαίο.
Όταν μπαίνουν τα δεύτερα φωνητικά του Μπρους στο Reach Out, το δεξί μου χέρι σηκώνεται από μόνο του και κάνει κυματισμό.Originally Posted by Art In Haste
^Το Μπλακ Σάμπαθ τραγούδι των Μαίηντεν. Το Άιρον Μαίηντεν τραγούδι των Σάμπαθ > http://bit.ly/lSMgGu
Sea of Madness αυτό που με έκανε να γράψω «εφτά φορές άγγιξαν την τελειότητα παρά ένα κομμάτι», το λιγότερο θεϊκό αλλά γαμά δισκογραφίες.
Αυτά στο θρεντ για τα σινγκλς. Εδώ το θέμα είναι οι δίσκοι των Μαίηντεν. Οροπέδια, καπίς;
(έχεις δίκιο πάντως για το Heaven Can Wait. γουω-ω-ω Χstroyer, your argument is invalid)
Ερωτήματα:
-Θα μπορούσε κάποιος από τους εικαστικούς να μας πει σε δυο σειρές γιατί το εξώφυλλο του Somewhere in Time δεν κρίθηκε κατάλληλο για μπλούζες; Το έχει πει ο ίδιος ο Ντέρεκ Ριγκς, το λέει και η πραγματικότητα γύρω μας.
-Ιδέα μου; Όσοι θεωρούν καλύτερο το Somewhere in Time δείχνουν μια προτίμηση για το ομώνυμο, και όσοι θεωρούν το έβδομο προτιμούν από τα πρώτα το Killers.
Ναι, είναι και για εμένα το καλύτερο. Βασικά οκ είναι και από τα λίγα σοβαρά B-sides ομως. Όλα τα άλλα είτε είναι διασκευές είτε είναι από, ερμ, άλλες μπάντες τους (πχ Reach Out). Συμφωνώ και σε αυτό που έλεγε ο Harris (ή ο Dickinson; χμ ) ότι αν το Number of the Beast είχε στη θέση του Gangland, το Total Eclipse τότε θα ήταν πολύ καλύτερος δίσκος.
Στα του filler, οκ κι εγώ δεν το θεωρώ filler με αυτή την έννοια, είναι όμως το μετριότερο του δίσκου. Εν μέρη είναι και ένας από τους λόγους που βάζω το Seventh Son ένα σκαλί πιο πάνω.
ινβ4 ποστ μιτς για το Prophecy, το οποίο όμως παραμένει καλύτερο του Sea Of Madness.
<menumission> otan fas klwtsia sth mapa pou 8a sou meinei a3exasth 8a to prosexeis to stomataki sou kalutera peoroufhxtra
<menumission> eunouxismenh orka
http://joeydabox.weebly.com/1986.html
Και αυτήν έχω εγώ, της περιοδείας του 2008:
http://vi.ebaydesc.com/ws/eBayISAPI....ht_3412wt_1263
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
Ναι δεν έγραψα πως δεν κυκλοφόρησαν ποτέ. Εδώ κυκλοφόρησαν του Dance of Death σα δεν ντρέπονται.
το ποστ Μιτς για το Προφεσυ λεει οτι εχει την καλυτερη ιντρο μαιδεν σε ολη τους την καριερα αλλα μετα το κομματι κανει ρολλερ κοαστερ προς τα κατω, χωρις παντως να ειναι κατω του καλου.
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
χωρίς πλάκα, το αγαπημένο μου από το 7th είναι το prophecy
Fred FlintSTONER: YabadabaDOOM !
ΟΚ, εγώ δεν κατάλαβα τι εννοούσες με την "πραγματικότητα γύρω μας". Εμ. Τι εννοούσες αλήθεια;
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
το Prophecy το μισούσα για χρόνια (ακόμα όταν σκέφτομαι IMPENDING DISASTEEER! εκνευρίζομαι), το ξανάκουσα πρόσφατα, έχει τις στιγμές του και αυτό, λίγο σουλούπωμα ήθελε. Είναι ένα μέτριο κομμάτι, όχι κακό. Καλό σόλο/μετα-σόλο μέρος, ωραία εισαγωγή. Δεν έχει όμως ειρμό η σύνδεση στα ρεφρεν και chorus και γενικά, προβλήματα δομής που οι Iron Maiden τα είχαν από πάντα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ανά δίσκο/τραγούδι. Είναι ζόρικο να το σχολιάσει κανείς αυτό επειδή το αλλαγές-χωρίς-ειρμό όταν τους έβγαινε καλά, απλά ήταν άλλη σχολή για το πως παίζεται το Heavy Metal και μεγάλο μέρος της μαγείας των Maiden και το μιμήθηκε η μίση μεταλλυφήλιος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Prophecy είναι η ατυχία του να έρχεται μετά από το ομώνυμο πάντως.
χεχε, κι εμένα! ισάξιο, αν όχι καλύτερο, του infinite dreams.χωρίς πλάκα, το αγαπημένο μου από το 7th είναι το prophecy
δεν ντρέπομαι όμως.
το prophecy έχει μια ποικιλία που δεν τους κάθεται τέλεια μεν, αλλά θυμίζει την πολυσυλλεκτική ατμόσφαιρα και το πλήθος επιρροών του πρώτου δίσκου
ωραία και η εισαγωγή, τα φωνητικά του dickinson είναι απ' τα καλύτερα και πιο πληθωρικά του, έχει και αυτό το θεατρικό σαν ερωταπάντηση στους στίχους, τις επικές μελωδίες στις κιθάρες, ένας σημείο λίγο πριν το 3ο λεπτό που ακούγεται σα σκυλάδικο λολ, και ξεκάρφωτο αλλά όμορφο outro. το μόνο που με χαλάει είναι το σόλο στη μέση.
αγαπημένος μου δίσκος είναι το ομώνυμο φυσικά.
πολύ απολαυστικό θρεντ, παρολο που δε μπορώ να έρθω στη θέση των περισσότερων όσον αφορά την αγάπη για τη μπάνα.
δε χρειαζεται να λετε "δε ντρεπομαι ομως"
δεν ειπα οτι ειναι αθλιο κι οποιου του αρεσει ειναι παπαρας.
ειπα απλα τι πιστευω γω
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
Όχι, εγώ δεν το έθεσα σωστά («Μα όχι, εγώ, με το μπαρδόν»«Μα τι λέτε, εγώ, λάθος μου») Απλώς δεν συναντάται τόσο συχνά όσο άλλα. Πάντως ψάχνω και τη συνέντευξη του Ριγκς αν είναι να πάρω απάντηση (δεν το είχε αναπτύξει θυμάμαι) .
εγω το εικονιδιακι το έβαλα πάντως με την λογική οτι δίπλα στο prophecy υπάρχουν κομματάρες που η ιστορία τις έχει αναδείξει ως αγαπημένες εκατομμυριων ανθρώπων και κατα τεκμήριο έχουν μεγαλύτερο "ειδικό βάρος" από το εν λογω κομμάτι. To prophecy πάντως το θυμάμαι να μου κάνει μεγάλη εντύπωση από την πρώτη φορά που το άκουσα πίσω στο 1997 (!) οπότε είναι ίσως και η επιβίωση αυτής της πρώτης αίσθησης που το κάνει ξεχωριστό στα μάτια μου ακόμη και τώρα
Fred FlintSTONER: YabadabaDOOM !
Koμματάρα το Prophecy, όπως και ολόκληρο το Seventh Son (εκτός από το Can I Play With Madness βεβαια...)
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
