Πολύ κουβέντα γίνεται... λοιπόν, Somewhere In Time επειδή είναι αιώνια παιδική αγάπη και Piece Of Mind επειδή έτσι πρέπει.
Μέχρι και το No Prayer ήταν μεγάλη μπάντα και συνθετικά, επειδή live ακόμα και σήμερα στέλνουν για μπεκάτσες όλες τις αγαπημένες μας cultίλες και αδυναμίες και ας μην το παραδεχόμαστε, με μοναδική παραφωνία τα καραγκιοζιλίκια του Gers, του πιο άχρηστου μέλους γνωστής μπάντας (μαζί με εκείνους που χτυπάνε κάτι ταμπούρλα στους Slipknot...)
Το Fear είναι υπερεκτιμημένο και τα 2 Blaze για γέλια. Το τελευταίο παρωδία και το Dance of Death αδιάφορο. Ότι έμεινε ακούγεται.
Κάπου πήρε το μάτι μου οτι "ο Dickinson είναι αμέταλος". Ναι είναι. Σχεδόν όσο είναι και ο Lemmy, o Ozzy, o Geoff Tate και o Matheos, αλλά δεν με νοιάζει γιατί το Accident είναι ο καλύτερος Maiden δίσκος μετά το Seventh Son. Καληνύχτα.
