Χώστε τι τρώτε τώρα PART II: Φάτε Μάτια Ψάρια

[Dythor]

Εγω εγω!!

Ειναι Red Velvet Cheesecake απο τη Magnolia, που ειναι η πιο γνωστη bakery στη Νεα Υορκη (μισο λεπτο απο το 30 Rockefeller Plaza με τα ποδια) και γαμαει.

Επ΄ευκαιριαν, και ον τοπικ, ηθελα να πω πως ανεκαθεν οταν ακουγα "το καλυτερο ταδε στη Νεα Υορκη/Αθηνα/Ελλαδα/κοσμο" μου γυριζαν τα αντερα, γιατι ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δε συμβαινει κατι τετοιο. Σχεδον ποτε. Η Magnolia ειναι λαμπρη εξαιρεση και τα γλυκα απο εκει γαμανε κωλους, μιλαμε τρως λιγες μπουκιες και νιωθεις οτι εισαι στον Ολυμπο και αυτο ειναι αμβροσια.

Αντιθετα:

Grimaldi's : καλυτερη πιτσα στη ΝΥ, κατω απο τη γεφυρα του Brooklyn ---> AΡΧΙΔΙΑ, απλα καλη, νορμαλ τιμες βεβαια μεγαλο συν, αναμονη τεραστια

Mammun's : το καλυτερο φαλαφελ στη ΝΥ ----> πολυ καλο, αλλα εχει κι αλλου το ιδιο καλα και δεν αξιζει η αναμονη των 20 λεπτων, φτηνο πολυ ομως

Le Parker Meridien : το καλυτερο burger στη ΝΥ ----> ΠΟΥΤΣΕΣ... $8,5 για ενα ουτε καν μεγαλο μπεργκερ που καλυτερο του φτιαχνω σπιτι μου, αναμονη γαμησε τα, γενικα ΕΠΙΚ ΦΕΙΛ

Και γενικα ειμαστε κατα των καλυτερων. Προτεινω μαγαζι φτηνο και συνοικιακο το οποιο εχει το καλυτερο μπεργκερ και το καλυτερο φαλαφελ και ανακαλυψα προσφατα οτι το εχουν Ελληνες, λολ.

Ο παππούς μου, Μηνάς Γεωργίου Παπαγεωργίου και η γιαγιά μου, Χριστίνα Βασιλείου Σπαγγούρου, με καταγωγή από την Παραλογγή και το Βελιμάχι Αρκαδίας αντίστοιχα, σπούδασαν και οι δύο δάσκαλοι. Λίγο μετά την αποφοίτησή τους το κράτος τους έστειλε να δουλέψουν στην Πάτρα, όπου και γνωρίστηκαν από προξενίο (αλλά αγαπήθησαν), παντρεύτηκαν και έκαναν δυο κόρες, τη Σοφία και την Έφη. Η Έφη, αφότου σπούδασε Ιατρική, γνώρισε τον Αλέξη Ιωάννη Διαμαντόπουλο ο οποίος και διέθετε μεγάλη περιουσία στη Γαστούνη Ηλείας, η οποία και περιελάμβανε λεμονιές, πορτοκαλιές, ελιές, άλλα εσπεριδοειδή και διάφορα άλλα δέντρα. Η Σοφία (μητέρα μου) εσπούδασε στην Αθήνα και γνώρισε τον πατέρα μου σε μία μεγάλη παρέα διακοπών της Χίου, πάλι περί το 1989. Οι δύο αδερφές παντρεύτηκαν σχεδόν ταυτόχρονα περί το 1989.

Παρ' όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν, ποτέ δεν ξεχνάμε, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, το Βελιμάχι.

Λαγωτό από το Βελιμάχι και τη γιαγιά μου (πέντε λεπτά από οπουδήποτε με τα πόδια), που είναι η πιο γνωστή σπεσιαλιτέ της Πελοποννήσου, και γαμάει.

Επ΄ευκαιριαν, και ον τοπικ, ηθελα να πω πως ανεκαθεν οταν ακουγα "το καλυτερο ταδε στη Σούδενη/Αγ. Ευθυμία/Κοπανάκη/κοσμο" μου γυριζαν τα αντερα, γιατι ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δε συμβαινει κατι τετοιο. Σχεδον ποτε. Το λαγωτό ειναι λαμπρη εξαιρεση και τα κρέατα απ' το χωριό μου γαμανε κωλους, μιλαμε τρως λιγες μπουκιες και νιωθεις οτι εισαι στον Ολυμπο και αυτο ειναι αμβροσια.

Αντίθετα:

Κυρ Σταύρος : καλυτερη μαγειρικη με βαση την αγκιναρα σε ολο το Βελιμαχι (πεντε λεπτα με τα ποδια απο οπουδηποτε) ---> AΡΧΙΔΙΑ, απλα καλη, ενιοτε εκτος εποχης.

Ρηνούλα : ο καλυτερος ελληνικος σε ολη την Αρκαδια ----> πεντε λεπτα απο οπουδηποτε με τα ποδια, οντως πολυ καλος, αλλα εχει κι αλλου το ιδιο καλον και δεν αξιζουν το ρισκο οι ροχαλες που σου χωνει μεσα η ζωντοχηρα αμα σε δει και φορας σκουλαρικι,

Καπετάν-Μήτρος : καπετανιος σε συνταξη, μεγαλος θαλασσολυκος στα νιατα του, η καλυτερη περκα σε ολη τη δυτικη ελλαδα ----> ΠΟΥΤΣΕΣ... καμια δεκαρια ευρω για ενα ψαρι ψοφιο που πιανω μεγαλυτερο για το κεφι μου, τοσο με το συμπαθειο, αναμονη γαμησε τα, γενικα ΕΠΙΚ ΦΕΙΛ! πεντε λεπτα απο οπουδηποτε με τα ποδια.

Και γενικα ειμαστε κατα των καλυτερων. Προτεινω οικειακη μαγειρικη σε κουζινα με γκαζακι, τωρα λογω κρισης ανακαλυψα οτι το κανουν πολλοι στη γειτονια, και πελοποννησιοι και βελιμαχιωτες. λολ