Στην κίνα, δεν υπάρχει μια κεντρική γραφειοκρατία που αποφασίζει πχ τι θα παράγουν τα εργοστάσια, όπως πχ γινόταν στη σοβιετική ένωση. Τα κινέζικα εργοστάσια μπορούν να παράγουν οτιδήποτε θέλουν, με βάση το τί ζητάνε οι πελάτες τους. Υπάρχει βέβαια μια κεντρική γραφειοκρατία που αποφασίζει για πολλά, όμως για το τι θα παράγει η οικονομία η διαδικασία στην Κίνα δεν διαφέρει πολυ απο την Ιαπωνία πχ. Το κινέζικο κράτος είναι ο κύριος ιδιοκτήτης των εταιριών (στη συντριπτική πλειοψηφεία των επιχειρήσεων το μερίδιο του κινέζικου δημοσίου κυμαίνεται απο 50% ως 100%, για σύγκριση το σουηδικό κράτος είναι ο ιδιοκτήτης περίπου του 35% των σουηδικών επιχειρήσεων, ενώ το ελληνικό κρατος χοντρικά πρέπει να βρίσκεται γύρω στο 10%-20%), οπότε τα κέρδη τους αποδίδονται κυρίως στο κράτος, αλλα το κράτος δεν λέει στις επιχειρήσεις του τι να παράγουν, το μόνο που τους λέει, είναι αυτό που θα έλεγε κάθε μέτοχος: Φέρτε μου κέρδη. Μαύρη λίστα εξαγωγέων και τέτοιες θεωρίες συνομοσίας δεν υπάρχουν, αν σε ενδιαφέρει παραπάνω το τι παίζει με την κίνα και υπάρχουν τριβές με τις χώρες στις οποίες εξάγει, καλό διάβασμα εδώ, εδώ και εδώ.Originally Posted by Marillion
Το πρόβλημα με τα pop science economics βιβλία είναι οτι οι συγγραφείς τους επικεντρόνωνται πάρα πολυ στο ποιός είπε τι, παρά στο ποιά θεωρία ισχύει και ποιά όχι. Έτσι είναι πολύ εύκολο να διαβάσεις μαλακίες που δεν ισχύουν, επειδή έτυχε να τις πεί ο άνταμ σμιθ ή ο μάρξ. Συνήθως προτείνω ακαδημαικά βιβλία.
Το μοναδικό τέτοιο που μπορεί να γίνει κατανοητό απο αρχάριους και ειναι έγκυρο και σύγχρονο είναι αυτό. Αν δέν σου κάνει, το μονο σοβαρό υποκατάστατο που μπρορώ να σκεφτώ είναι το κλασικό βιβλίο του Samuelson που αν θυμάμαι καλά βγήκε το 1948. Αυτό συμβαίνει γιατι τα άλλα σχετικα βιβλία που ξέρω ή προυποθέτουν πολλές γνώσεις, ή ειναι βιβλία supply side και rational expectations overdose (φυσικά η rational expectations θεωρία είναι πολύ σημαντική και θα αναφερθώ όταν ποστάρω τα papers περι οικονομικής ιστορίας, αλλα χμ, ειναι μια θεωρία που αδυνατεί να περιγράψει φαινόμενα όπως ο αποπληθωρισμός, οι φούσκες και τα κραχ, άρα δεν είναι ιδιέτερα χρήσιμο εισαγωγικό ανάγνωσμα).
