μικρός είχα μπασκετούλα στο δωμάτιο (κλάσσικ) και διοργάνωνα μόνος μου μίνι πρωταθληματάκια τεσσάρων ή οχτώ παικτών. ο καθένας έριχνε από 10 βολές. Για να προσομοιώσω τα ποσοστά στις βολές, οι παίκτες που στο μυαλό μου ήταν πιο εύστοχοι σουτάραν από μικρότερη απόσταση και οι πιο άστοχοι από λίγο μεγαλύτερη (!!!). Μεγάλα πανηγύρια όταν ο αλαζόνας εύστοχος έχανε από τον τίμιο άστοχο. αν γίνονταν επικές ανατροπές που δεν τις περίμενα, και ήθελα να συνεχίσουν, η επιτροπή (!!!) μπορεί να ακύρωνε κάποιον παίκτη για κακή συμπεριφορά κλπ. ώστε να συνεχίσουν οι τίμιοι. παράγκα υπέρ του αδυνάτου.
εντιτ. είχα προτείνει στον μεγαλύτερο αδερφό μου να παίξουμε έτσι και μου είχε απαντήσει: "εντάξει εγώ θα κάνω τους εύστοχους παίκτες αλλιώς δεν παίζω" και πλακωθήκαμε...
