Μαζί σου (αν και οι DSO δικοί σου είναι, όχι δικοί μου =ρ), απλά μου είχε κάνει εντύπωση γιατί όσους είχε ενθουσιάσει το album μου είχαν περιγράψει το κομμάτι ως το απαύγασμα της μουσικής διαδικασίας και όταν το άκουσα μόνο του σκέφτηκά πάνω κάτω το "Θα μπορούσε να είναι σε κάποιο ΕΡ των Twilight ή οποιασδήποτε μπλακποστμεταλ μπάντας και να πέρναγε απαρατήρητο". Όχι ότι τώρα σαν μέρος του album μου δημιουργεί ρίγη συγκίνησης αλλά καταλαβαίνω τι εννοείς. Κατά τ' αλλα το "Paracletus" παίζει να ειναι το πιο πιασάρικο album της "διανοούμενης" περιόδου τους και μου φάνηκε ότι πιο συμπαθές μετά το "Kenose" (το οποίο είχε πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες, αλλά κούραζε πολύ πιο γρήγορα). Αλλά, οκει, εγώ ποτέ δεν θα ανακαλύψω το μεγαλείο των DSO, οπότε συνεχίστε τη συζήτηση, η απορία μου λύθηκεOriginally Posted by Leech
Μόνο του είναι ένα_κάποιο_κομμάτι. Θα μπορούσε να είναι σε κάποιο ΕΡ των Twilight ή οποιασδήποτε μπλακποστμεταλ μπάντας και να πέρναγε απαρατήρητο.
Το Αποκατάστασις όμως είναι το τελευταίο κομμάτι του Παράκλητου. Και συνδέεται άμεσα με τις δυο Επικλήσεις του δίσκου. Και κλείνει την ενότητα του δίσκου. Ενώ έχει προηγηθεί ό,τι έχει προηγηθεί.
Και εντέλει μεμονωμένα κομμάτια στους DsO μου? Κάπου υπάρχει ένα λάθος.
