Manowar 2010

[JnB]

pwww paw na to psaxw an exeis kana link dwse kai swse

Δυστυχώς λινκ δεν παίζει

[FIXXXER]

Σορρυ για το οφφ τοπικ, απλα ηθελα να αναφερθω στις αποψεις του Good Son γενικα για τη μουσικη (που τις εχω δει και σε αλλα τοπικ κατα καιρους) και να σας πω οτι γενικα το παλικαρι ξερει και εχει προοπτικη και αντιληψη του πως λειτουργει η μαζα των ανθρωπων οταν κρινουν μια οποιαδηποτε δημουργια, ειτε ειναι μουσικη ειτε καποια αλλη εκφραση τεχνης. Τασσομαι μαζι του και θεωρω κι εγω πως πολλα απο τα αλμπουμ που εχουν αναφερθει στο παρον τοπικ θα ειχαν πολυ διαφορετικη αντιμετωπιση απο τη μαζα αν ειχαν κυκλοφορησει ειτε υπο αλλες συνθηκες, ειτε σε αλλη εποχη. Κατι το οποιο για μενα ειναι παρανοϊκο, αφου η μουσικη ειναι μουσικη και θα πρεπε να την αντιμετωπιζουμε καθαρα και μονο απο το πως μας κανει να νιωθουμε, κι οχι απο το τι απαιτησεις ειχαμε, τι ειδος μουσικης θα θελαμε να παιζει η εκαστοτε μπαντα και τι θεωρουμε πιο ψαγμενο. Αλλα ολα αυτα δεν εχουν σχεση με την επανακυκλοφορια του εν λογω δισκου, οποτε θα ξαναζητησω συγνωμη απο τους θαμωνες του τοπικ και θα αποχωρησω.

[stam and the witches]

Αυτό που εμένα μου προκαλεί προβληματισμό είναι λίγο πιο γενικό:

Ας πούμε ότι μία επανηχογράφηση θα πιάσει το feeling του αρχικού, ίσως το ξεπεράσει κιόλας. Το θέμα είναι, ρε παπάρες (manowar), η μουσική τρέχει, ποιος ασχολείται μαζί σας; 30 χρόνια μετά θα ακούμε τα ΙΔΙΑ; Δηλαδή, ένας άνθρωπος που μεγάλωσε με μία μπάντα, έχει ΤΟΣΟ ισχυρή ανάγκη πια να γυρίσει σε αυτή; Μια ζωή τα ίδια, ώρες ώρες ζηλεύω τον κόσμο που νοιώθει αυτή την ασφάλεια της επιστροφής στα βασικά. Η αγαπημένη μου μπάντα (Sisters πχ) αν έβγαζε επανηχογράφηση του καλύτερου δίσκου της ή κάτι, θα τρωγε Χ. Όχι γιατί είναι ηθικό και θέλω το αυθεντικό vintage κλπ, είναι πιο απλό. Κάποια πράγματα τα βίωσα όταν έπρεπε και γίναν μέρος του εαυτού μου, έκτοτε έχουν μεσολαβήσει πολλά και έχω κάνει 10-20 βήματα, ΔΕ μπορώ να ασχολούμαι με τα ίδια με το ζόρι (όπου "με το ζόρι"=επανηχογράφηση). Αλλάζει ο άνθρωπος, πώς το λένε.

[Amnesiac.]

Παιδιά, αυτός θα γίνει σκυλάς!

[atom_smasher]

η ακομα χειροτερα χιπστερ με ελεεινο μουστακι

[Helm]

"Το θέμα είναι, ρε παπάρες (manowar), η μουσική τρέχει, ποιος ασχολείται μαζί σας; 30 χρόνια μετά θα ακούμε τα ΙΔΙΑ;"

Είναι μια σεβαστή θέση από κάποιον που ακόμα ψάχνει τι θέλει από την τέχνη. Άλλοι ακούνε 30 χρόνια τα ίδια (υποθέτω, δεν είμαι 45 ακόμα και νομίζω ούτε εσύ) επειδή αυτό που παίρνουν από την τέχνη δεν είναι αυτό που θέλουν αυτή την εβδομάδα, αλλά αυτό που χρειάζονται και θα χρειάζονται όσο ζουν.

Η ιδέα της προόδου και της εξέλιξης δεν κολλάει εύκολα με ρομαντική τέχνη σαν το Heavy Metal. Δηλαδή, δεν είναι αδύνατο, αλλά γενικά δεν έχει ευδοκιμήσει το εγχείρημα, ακομα και όταν το προσπάθησαν πολύ φιλόδοξοι και ταλαντούχοι άνθρωποι. Δεν οδηγεί πουθενά το HM αλλού, είναι σαν πέτρα, δεν είναι δέντρο. Το HM παραμένει λειτουργικό το 2010 για αυτούς που το ακούνε όχι επειδή κανιβαλίζεται η επίφαση του τελευταία από την ποπ κουλτούρα αλλά επειδή τα βασικά συναισθήματα που χτυπάει είναι διαχρονικά. Δεν μ'αρεσουν καν οι Manowar ιδιαίτερα, αλλά το Battle Hymn κάτι καταφέρνει διαχρονικό, πραγματικά. Εξού και το γελοίο του να επανηχογραφείται, λες και δεν το εμπιστεύονται ως είχε ούτε καν οι δημιουργοί του.

[Ra Pariah]

Ο Stam δεν είναι που κάποτε έγραφε για τραμπούκους μεταλλάδες??

Σταθερός στην (μη) ποιότητα.

Spoiler

Μια μάντρα όλη δική σου. Μην ζητήσεις να απαντήσω με σεβασμό στο εκπάγλου ηλιθιότητας post σου. Σκέψου μόνο ότι τα ομηρικά έπη διαβάζονται εδώ και 2.500 χρόνια. Do the math.

[Helm]

Εξέφρασε μια σεβαστή άποψη ο άνθρωπος και τον μουτζώνεις και του την λες ηλίθια. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν όπως αυτός για το ΗΜ και το κόλλημα άλλων με αυτό, να μην συζητήσουμε ποτέ, να μην συνεννοηθούμε; Για να έχεις εσύ χρήσιμους εχθρούς;

Καλά λες για τον Όμηρο, τα υπόλοιπα χρειαζόντουσαν; Σε έμαθε το HM να μουτζώνεις τον έναν και τον άλλον;

[Amnesiac.]

Σε έμαθε το HM να μουτζώνεις τον έναν και τον άλλον;

Αυτό είναι συζητήσιμο.

[Ra Pariah]

Helm, τείνεις να γίνεις ο Σωκράτης του ER! Kάπου ειδικά που λες ότι θες να ισιώσεις το στραβό κ.λπ. (σε άλλο τόπικ), όλα αυτά είναι ό,τι έκανε κι ο Σωκράτης στην Αθήνα. "Ήλεγχε" τους πολίτες και τους έβγαζε πάντα "άμπαλους". Τεσπά, αστειεύομαι προφανώς..

Αναφορικά με τον Stam, τί να πω? Όποιον ανθρωπισμό μου δίδαξαν οι Kingsbane και οι Mayfair, μπροστά σε τέτοια δηθενατζίδικα και "θα_θέλαν_να_ναι_προοδευτικά" σχόλια πάει περίπατο.

edit: εκεί μιλανε οι Exciter!

[Witchkiller]

εκεί μιλανε οι Exciter!

απλά τα πράματα...............

[Helm]

Εύκολα εξάπτεσαι. Δεν βρισκω το ποστ Stam καθόλου ειριστικό. Τέλος πάντων, δέχομαι ότι το 'στυλ γραφής' στο ER ποτέ δεν θα το καταλάβω, οπότε αν δεν κάνει κακό στον διάλογο λέγετε ότι Exciter πράγματα θέλετε ο ένας στον άλλον. Εγώ πιστεύω ότι ο Stam χρειάζεται στοργή και προδέρμ πάντως και έχει πράγματα να πει ενδιαφέροντα και εμείς να του πούμε ενδιαφέροντα, για την παροδικότητα της τέχνης και το τι ψάχνουν οι κολλημένοι με manowar και τέτοια.

[Witchkiller]

Αυτό που εμένα μου προκαλεί προβληματισμό είναι λίγο πιο γενικό:

Ας πούμε ότι μία επανηχογράφηση θα πιάσει το feeling του αρχικού, ίσως το ξεπεράσει κιόλας. Το θέμα είναι, ρε παπάρες (manowar), η μουσική τρέχει, ποιος ασχολείται μαζί σας; 30 χρόνια μετά θα ακούμε τα ΙΔΙΑ; Δηλαδή, ένας άνθρωπος που μεγάλωσε με μία μπάντα, έχει ΤΟΣΟ ισχυρή ανάγκη πια να γυρίσει σε αυτή; Μια ζωή τα ίδια, ώρες ώρες ζηλεύω τον κόσμο που νοιώθει αυτή την ασφάλεια της επιστροφής στα βασικά. Η αγαπημένη μου μπάντα (Sisters πχ) αν έβγαζε επανηχογράφηση του καλύτερου δίσκου της ή κάτι, θα τρωγε Χ. Όχι γιατί είναι ηθικό και θέλω το αυθεντικό vintage κλπ, είναι πιο απλό. Κάποια πράγματα τα βίωσα όταν έπρεπε και γίναν μέρος του εαυτού μου, έκτοτε έχουν μεσολαβήσει πολλά και έχω κάνει 10-20 βήματα, ΔΕ μπορώ να ασχολούμαι με τα ίδια με το ζόρι (όπου "με το ζόρι"=επανηχογράφηση). Αλλάζει ο άνθρωπος, πώς το λένε.

Επειδή το εκλεπτισμένο επίπεδο του Helm δεν το καταλαβαίνω γιατί είμαι ντουβάρι και λίγο πιο αμόρφωτος από γκασμά να ρωτήσω τι εννοείς.....

α)γιατί 30 χρονιά μέτα δεν πρέπει ν'ακούμε τα ίδια πράματα? Δηλ εγώ που ψοφάω με Sonny Boy Williamson (μέγιστος bluesman, απεβίωσε τέλη 60ies, αρχές 70ies αλλά τα εδώ και 50 και βάλε χρόνια κομμάτια του επιβιώνουν) και ακούω Accept εδώ και 20 χρόνια(και θ'ακούω μια ζωή) πρέπει να πάω σε "θεραπεία"? Το ίδιο και κάποιος παλιοροκάς που ακόμη στα 60 του ακούει Purple πχ? Ή το heavy metal είναι teenage μουσική ,μόνο, ενώ το κλασσικό ροκ (πχ) είναι πιο τζιβιτζιλιάρικο βρε αδερφέ. Πιο κουλτουρέ........

β) Η μουσική είναι "κάθε πράμα στον καιρό του και το Viagra στα 65φεύγα"?

γ) Υπάρχει ημερομηνεία λήξης της μουσικής? Και αν δεν υπάρχει γιατί να υπάρχει ηλικιακή ημερομηνεία λήξης (του οπαδού) σε κάθε μουσικό ύφος?

δ)Δηλ όποιος πάει από το ένα άκουσμα στο άλλο γίνεται πιο μόρτης - καλύτερος άνθρωπος? Δεν θυμάμαι να υπέγραψα κανένα συμβόλαιο αιώνιας πίστης στο heavy metal και στο blues αλλά αν ακούω Tank και στα 70 μου (και Θ'ΑΚΟΥΩ) σημαίνει ότι είμαι μπιτόνι?

όχι ρε αγόρι, τίποτα απ'όλα αυτά δεν ισχύουν. Εσύ θες το κάτι διαφορετικό σου ανά περίοδο. Μαγκιά σου. Εγώ θέλω μια ζωή Piledriver να στριγγλίζουν Sex With Satan Και Muddy Waters να σκούζει i just wanna make loe to you. Όπως δεν είσαι παροδικός (μουσικά) μην λες τον άλλον κολλημένο.

Τώρα συνεχήστε με τον Helm τα περί στοργής και ποιότητας

SODOMAΡΑ ΡΕ ΤΣΟΥΤΣΟΥΝΕΣ ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΟ REIGN IN BLOOD ΣΑΣ

Kωστάκης "Witchkiller"

[Ford Prefect]

Τι γαμώ το Reign in Blood σας ρε άνιωθε;;;

[Witchkiller]

Τι γαμώ το Reign in Blood σας ρε άνιωθε;;;

πρέπει να έχω εντυπωσιακά signatures (Sodomaρα λέμε)