όσοι υποστηρίζετε ομάδες

[FIXXXER]

Παρεπιπτοντως, γιατι μαλλον ειναι απαραιτητο να το εξηγησω αφου ο ικονοκλαστ αρεσκεται στο να μιλαει με ασπρα και μαυρα, εγω προσωπικα χαρηκα με την κατακτηση του Euro2004, αλλα δεν ταυτιστικα ποτε με τον Χελακη και ολα αυτα τα ζωα και δεν εχω σιγοτραγουδησει ποτε μου συνθημα τυπου "δε θα γινεις Ελληνας ποτε, Αλβανε", νομιζω υπαρχει μια σωστη ισορροπια καπου ενδιαμεσα παιδια, οπως λεει κι ο Αμνιζιακ, δε χρειαζεται να εισαι χρυσαυγιτης για να χαρεις. Κατα τα αλλα, τα αποκατω τα λενε σωστα γενικα, αν και δε χρειαζεται να το επεκτεινουμε τοσο πολυ κυριε καρχαρτ, σιγα μην παω να δηλωσω καταστατικο στην εφορια για να χαρω με μια νικη της Εθνικης Ελλαδας.

Θα αναφερθώ μόνο για το 2004. Δώδεκα λεπτά μετά την κατάκτηση του euro πάντως, είχα ήδη εκνευριστεί που αρκετές χιλιάδες καθυστερημένοι ένιωθαν απόγονοι του Σωκράτη και πανηγύριζαν τον Δέλλα και τον Χαριστέα. Ουρλιάζοντας "δεν θα γίνεις έλληνας ποτέ..". Σε ένα μεγάλο ποσοστό ήταν οι ίδιοι που πανηγύρισαν την πρωτιά στην Eurovision, καθώς και οι ίδιοι που ψήφισαν τον χοντρό τώρα κοντά, είναι οι μαλάκες οι έλληνες με έψιλον μεγάλο. Σε αυτό έχει δίκιο ο ικόνοκλαστ, αν επιλέξει να πανηγυρίσει/χαρεί στα αλήθεια με κάτι τέτοιο, υπάρχει πρόβλημα. Αλλά αυτό δεν έχει μόνο ποδοσφαιρικές παραμέτρους ούτως ή άλλως, ήταν μια έκρηξη ελληνισμού με αφορμή ένα ποδόσφαιρο ενόψει Ολυμπιακών. Μακριά από μας

Παιδιά υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά και στον κόσμο γενικότερα και άνθρωποι που αγαπούν στα αλήθεια τη χώρα τους, χωρίς να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή απαραίτητα, τουλάχιστον έτσι έχω ακούσει. Αν τυχαίνει να αγαπούν και τη μπάλα, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να χαρούν στα αλήθεια επειδή η ομάδα που εκπροσωπεί τη χώρα τους, την οποία αγαπούν στα αλήθεια όπως ξαναείπαμε, κατάφερε ένα ποδοσφαιρικό θαύμα και μπορεί να εκφράζουν τη χαρά τους χωρίς να βρίζουν τους Αλβανούς και να καίνε ζωντανά παιδιά μεταναστών. Και μπορεί τα ίδια άτομα (απίστευτο!) να έχουν και κανονικές ζωές και προβλήματα τα οποία τους απασχολούν (όπως ακριβώς και εμάς!) και να μη βάλουν πάνω από τα προβλήματα τους το γκολ του Χαριστέα, ειλικρινά πέρα από το θεωρητικό της υπόθεσης, πόσους ανθρώπους έχετε γνωρίσει οι ίδιοι προσωπικά που να βάζουν τη μπάλα πάνω απόλα;

Γιατί πρέπει τα πάντα να οδηγούνται σε ακραία συμπεράσματα; Τι στο καλό, δεν έχετε συγγενείς και φίλους και γνωστούς που να συμπεριφέρονται όπως η τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων γύρω σας; Όλοι οι γνωστοί σας Συνειδητοποιημένοι είναι; Τι ακριβώς δε μπορείτε να καταλάβετε;

Αν αγαπάς στα αλήθεια την χώρα σου, καλό θα είναι παλέψεις και για δέκα πράγματα για αυτήν, παρά η μόνη φορά που θα βγεις στον δρόμο να είναι μια ποδοσφαιρική νίκη. Εκεί είναι το κομβικό σημείο που παίρνεις μια ποδοσφαιρική επιτυχία στα πιο σοβαρά από όσο πρέπει. Δηλαδή εσύ νιώθεις πως αυτοί εκείνο το βράδυ αγαπούσαν στα αλήθεια την πατρίδα τους, ενώ έχεις εκφράσει παλιότερα αμφιβολίες για τη χρησιμότητα του συνδικαλισμού στην εργασία. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, και μη με αρχίσεις με τα διάφορα "δηλαδή πιστεύεις πως ΟΛΟΙ κάνουν τα ένα ή ΚΑΝΕΙΣ δεν κάνει τα δύο".