mai xaiskoul pleilist

[warlord mkII]

1989 - 1992:

Agent Steel - Mad locust rising
Annihilator - Alice in hell
Anthrax - State of Euphoria
Black Sabbath - Headless Cross (κλαίω)
Candlemass - Tales of Creation
Coroner - No more colour
Deceptor - Demo 1989
Domine - Champion Eternal (ξανακλαίω)
Dream Theater - When dream and day unite
Fates Warning - Perfect Symmetry (σοκ και δεος)
Helloween - Live in the UK
Leatherwolf - Street Ready
Metallica - One (ήθελες δεν ήθελες, το άκουγες 5 φορές την ημέρα)
Paradox - Heresy
Rage - Secrets in a weird world (από τότε έχω να τον ακούσω)
Riot - Live
RUNNING WILD - DEATH OR GLORY (αυτό μόνο φτάνει)
Sabbat - Dreamweaver
Savatage - Gutter Ballet (ακόμα θυμάμαι το σοκ όταν το πρωτοάκουσα)
Wasp - The Headless Children (άπειρες ακροάσεις, ακόμα το λατρεύω)
Black Sabbath - Tyr (το απόλυτο έπος, γέννησε ολόκληρη γενιά επικομεταλάδων)
Dio - Lock up the wolves
Riot - The priviledge of power
Sanctuary - Into the mirror black (τεράστια δισκάρα)
Slayer - Seasons in the abyss
Udo - Faceless world
Armored Saint - Symbol of Salvation
Fates Warning - Parallels
Heaven's Gate - Livin' in Hysteria (παντοτινός έρωτας)
Metallica - Metallica (κι αυτό χωρίς να το θέλω, παντού άκουγες αυτή τη μαλακία το enter sandman)
Motorhead - 1916 (αγορασμένο όπως και κάμποσα άλλα της λίστας από σκυλοδισκάδικο στο εμπορικό κέντρο της Καλλιθέας)
Ozzy - No more tears (δεν είχα σκοπό να το αγοράσω, αλλά μια ακρόαση στο happening με έκανε ν αλλάξω γνώμη)
Raven - Architect of fear (μεγαλο σοκ)
Running Wild - Blazon Stone
Saxon - Solid ball of rock (η μεγάλη επιστροφή)
Skyclad - The wayward sons of mother earth (το παίζαμε και ψαγμένοι με τον συγκεκριμένο δίσκο.... αχ ωραίες εποχές)


Παράλληλα ακούγαμε και Guns n roses, Alice Cooper, Scorpions, Cinderella, The Almighty...
Κλασσικούρες που ανακαλύπταμε σιγά σιγά, πιο "ψαγμένα" πχ ακόμα θυμάμαι τη μέρα που αγόρασα το Open the Gates, Ample Destruction και άλλα
Και κανά Πανούση, Παπακωνσταντίνου....

[rat_poison]

α, κι επίσης για το λύκειο, το ίντερνετ και τα μουσικά γούστα

#metal_temple (και αργότερα #metallized) ΡΕ ΜΟΥΝΙΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!

[Ra Pariah]

1989 - 1992:
Domine - Champion Eternal (ξανακλαίω)

Κάτι δεν πάει καλά εδώ.

[warlord mkII]

τι δεν πάει καλά Μάριε? Το ντέμο λέω

[Ra Pariah]

Aααα... Βάσικα, θυμόμουν ότι συχνά λες ότι ακούγατε τα πολύ overground στα νιάτα σας και παρασύρθηκα. Σκέφτηκα ότι δεν ταιριάζουν αυτές οι δυο δηλώσεις! Για πες λεπτομέρειες για την ντεμάκλα... Πώς έφτασε κ.λπ.;

Σε άλλα νέα, κι εγώ σήμερα ξέθαψα το demo του 1991 από τους Ιταλούς.

[FaithFails]

τα σκηνικά έτσι έγιναν.

προφανώς έστειλες γράμμα στο μέταλ χάμερ και είσαι ο λόγος που εδώ και χρόνια ο Χρονόπουλος στα editorials μιλάει για τους κατατρεγμένους μεταλλάδες, τους παρίες της κοινωνίας τούτης.

nope πάλι μπουρδες λέτε. Δε διάβασα ποτέ χάμερ. Ό,τι μάθαινα το μάθαινα από φίλους στ'Αγρίνιου που΄τανε πιο προχω κι είχανε γίνει Ευρωπαίοι πριν τα Μεσολόγγια κι είχανε κι ένα Dewars στην τελική να βλέπουμε κανα λαιβάκι και μας γράφανε και κασέτες Power Crue και Mirage κι άλλα τέτοια ψαγμένα (sic) να μάθουμε ότι υπάρχει κι ελληνικό μέταλ. Υπάρχει κάνα πρόβλημα?

[commissar]

Υπάρχει κάνα πρόβλημα?

γενικά όχι, αλλά τον τσαμπουκά θα έπρεπε να τον δείξεις τότε που σε υποχρέωσαν να βγάλεις μπλουζάκι paradise lost με τον ανάποδο εσταυρωμένο και έξυναν με μαχαίρι να βγει η αμαρτωλή στάμπα μπροστά σε όλο το σχολείο.

[warlord mkII]

Ναι όπως φαίνεται από τη λίστα ακούγαμε κυρίως overground πράγματα, αλλά παράλληλα ψάχναμε με μανία για ντέμος και underground κυκλοφορίες. Έπαιζε τρελό tape trading ακόμα και με άγνωστα άτομα (μέσω αλληλογραφίας), θυμάμαι στον πίνακα ανακοινώσεων του Rock City να υπάρχουν "αγγελίες" του στυλ "γράφω 90ρα κασσέτα με jag panzer σε όποιον μπορεί να μου γράψει vicious rumors"... Πολλές φιλίες ξεκίνησαν μ αυτόν το τρόπο!!

Το ντέμο μου το έδωσε φίλος από το Χαλάνδρι που είχε δει άρθρο σε φανζιν για τους Domine, ήρθε σε επαφή με τη μπάντα μέσω αλληλογραφίας και πήρε το ντέμο. Είχαμε πάθει πλάκα με τις κιθάρες και την επική όσο δεν πάει άλλο ατμόσφαιρα των τραγουδιών! Μόλις είχαμε ανακαλύψει και τον Moorcock... Αργότερα πήραμε και τα υπόλοιπα ντέμος της μπάντας. Ίσως να φταίει η αγάπη γι αυτά τα ντέμος για την μη αποδοχή από μέρους μου των cds των Domine (με εξαίρεση το ντεμπούτο). \

Με τον φίλο μου αυτό (ο οποίος επειδή είναι από φραγκάτη οικογένεια, ήταν έτη φωτός μπροστά από εμένα στο metal, και τον ευχαριστώ μέσα από τη καρδιά μου για όσα μου έμαθε) είχαμε βγάλει και ένα fanzine με τον εξαιρετικά πρωτότυπο τίτλο Riot. Είχαμε κάνει συνέντευξη Sabbat (μας φαινόταν απίστευτο ότι απάντησαν) και δίναμε μαζί και ένα ντέμο του Γερμανικού παίγνωστου συγκροτήματος Bourbon!!!! (πέρα από τη πλάκα, μια χαρά ντεμάκι ήταν αυτό). Το fanzine μέτρησε ένα και μοναδικό τεύχος, αφού βγάλαμε περίπου 70 τεύχη φωτοτυπίες στην υπηρεσία που δούλευε η μάνα του φίλου μου, μας πήραν χαμπάρι και αυτή έφαγε γκάζια από τον διευθυντή της...

[Ra Pariah]

[warlord mkII]

Α να προσθέσω ότι δεν είχαμε και πλήρη επίγνωση του τί είναι underground και τί mainstream τότε. Μετά από πολλά χρόνια που γνώρισα μικρότερους σε ηλικία μεταλάδες, μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι μπάντες όπως οι heir apparent, οι hittman κλπ γι' αυτούς ήταν περίπου underground, εγώ το μόνο που είχα να κάνω ήταν να μαζέψω φράγκα και να πεταχτώ μέχρι το happening/rock city για να αγοράσω τους δίσκους τους...
Παράλληλα, είχαμε και τρελά αποθημένα και είχαμε θεοποιήσει μπάντες χωρίς καν να έχουμε ακούσει ένα τραγούδι τους (πχ Brocas Helm), γράφαμε ραδιοφωνικές εκπομπές που έβαζαν εξωτικά συγκροτήματα με ονόματα όπως Tygers of Pan Tang, αγοράζαμε fanzines και στέλναμε με κάθε πιθανό τρόπο δολάρια παραγγέλνοντας δίσκους και μας έτρωγε η αγωνία αν θα πέσουμε σε απατεώνα...
Τα lives με το σταγονόμετρο αλλά ακόμα θυμάμαι τί φόραγε ο Bruce στη Νέα Φιλαδέλφεια, τον Lemmy στο Σπόρτινγκ, τον Kasparek (παρτα witchie) στο Ρόδον να τρώει στα μούτρα το μικρόφωνο και να τραγουδάει το Conquistadores o Moti...
Δύσκολες εποχές αλλά ωραίες.

[FaithFails]

Υπάρχει κάνα πρόβλημα?

γενικά όχι, αλλά τον τσαμπουκά θα έπρεπε να τον δείξεις τότε που σε υποχρέωσαν να βγάλεις μπλουζάκι paradise lost με τον ανάποδο εσταυρωμένο και έξυναν με μαχαίρι να βγει η αμαρτωλή στάμπα μπροστά σε όλο το σχολείο.

μλκια μου, στα 14-15 δεν είχα τα κότσια όντως

edit: έμαθα όμως να αποφεύγω σα το διάολο φανατίλες εμπαθείς και κολλημένους

[Ra Pariah]

Όποιος έγραψε μια "χαϊκού pleilist" στα tags είναι μεγάλος θεός.

[GG*]

εγω δεν πολυασχολιομουν στο σχολειο με μουσικες αλλα θυμαμαι πως στα διαλλειματα που καναμε απο το να κυνηγαμε βαζελους με λοστους και πεταλουδες ακουγα μονο τζαζ αλλα μετα ωριμασα και εγινα οπαδος gg allin και blasphemy.....
μαλιστα θυμαμαι ακομα τον χρυσαυγιτη γυμνασιαρχη που ειδε το συλλεκτικο t-shirt miles davis που φορουσα και μου το εσκισε ουρλιαζοντας θανατος στους μαυρους.....

[KoiliaSamprela]

εγω δεν πολυασχολιομουν στο σχολειο με μουσικες αλλα θυμαμαι πως στα διαλλειματα που καναμε απο το να κυνηγαμε βαζελους με λοστους και πεταλουδες ακουγα μονο τζαζ αλλα μετα ωριμασα και εγινα οπαδος gg allin και blasphemy.....
μαλιστα θυμαμαι ακομα τον χρυσαυγιτη γυμνασιαρχη που ειδε το συλλεκτικο t-shirt miles davis που φορουσα και μου το εσκισε ουρλιαζοντας θανατος στους μαυρους.....

[locust]

Στο γυμνάσιο άκουγα φανατικά guns n roses (ακόμα θυμάμαι απέξω κάθε στίχο τους), ace of base, 2Unlimited, και αην τσβαη πολιτσαη. Στο τέλος της 3ής γυμνασίου ένας μεγαλύτερος συμμαθητής μου στα αγγλικά , μου έγραψε μια κασσέτα που στη μια μεριά είχε το harvester of sorrow και το shortest straw, και απο την άλλη το smash των offspring.
Εκείνο το καλοκαίρι άρχισε η κατρακύλα, σιγά σιγά στην αρχή, κανα maiden, κανα metallica άμα έβρισκα γιατί ο κύκλος μου ήταν κάπως περιορισμένος και γενικότερα προτιμούσα να κάθομαι στον υπολογιστή( είχαμε βάλει και κάρτα ήχου και cd-rom τότε) και να παίζω παρά να ακούω μουσική.
Ώσπου ξεκινάει η 2α λυκείου, γνωρίζω μια παρέα απο πρωτάκια που ξεκινούσαν και αυτοί τότε τα πρώτα τους χεβημεταλικά βήματα και η ιστορία ξεκινάει.
Κυκλοφοράει το holy land και εγώ παθαίνω ψυχολογικό σοκ απο αυτό που ακούω. Μακραίνω το μαλλί, φοράω μαύρο κολητό παντελόνι και martins, και σε κάθε ευκαιρία αγοράζω μπλουζάκια απο συγκροτήματα.
Παράλληλα αποφασίζουμε με την νέα μου παρέα να πάρουμε θάρος και να πάμε στο rock block το μοναδικό μεταλάδικο στην πόλη, το οποίο βρισκόταν τέρμα θεού και είχε τη φήμη κακού μαγαζιού με κακούς μεταλλάδες ὀπως τον Γιώργο τον SLAYER ο οποίος άν έμπαινες στο μαγαζί με μπλουζάκι sepultura σε έσπαζε στο ξύλο.
Απο εκεί και πέρα ξεκινάει μια περίοδος της ζωής μου με πολλά κενά λόγω αλκοόλ, αλλά και μνήμες και φιλούς που έχω μέχρι και σήμερα.
Ο Μάκης, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού είχε τεράστια δισκοθήκη στο μαγαζί, και μας έγραφε συνέχεια κασσέτες, μάθαμε τους liege lord, τους sanctuary, τους riot, τους metal church και ένα σωρό άλλα συγκροτήματα που αλλιώς δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να ακούσουμε.
Στο τέλος του λυκείου άρχισα να μπαίνω και στο irc, ιδρύσαμε το metal_tempol και απο εκεί αρχίζει άλλη ιστορία.
Η playlist της περιόδου
Angra - Holy Land
Helloween - Keepers + Walls of Jericho
Stratovarious - 4th Dimension
Gamma Ray - Land of the Free
Hammerfall - Glory to the brave
Blind guardian - Imaginations
Metallica - Master of puppets
Iron Maiden - Powerslave