Ναι όπως φαίνεται από τη λίστα ακούγαμε κυρίως overground πράγματα, αλλά παράλληλα ψάχναμε με μανία για ντέμος και underground κυκλοφορίες. Έπαιζε τρελό tape trading ακόμα και με άγνωστα άτομα (μέσω αλληλογραφίας), θυμάμαι στον πίνακα ανακοινώσεων του Rock City να υπάρχουν "αγγελίες" του στυλ "γράφω 90ρα κασσέτα με jag panzer σε όποιον μπορεί να μου γράψει vicious rumors"... Πολλές φιλίες ξεκίνησαν μ αυτόν το τρόπο!!
Το ντέμο μου το έδωσε φίλος από το Χαλάνδρι που είχε δει άρθρο σε φανζιν για τους Domine, ήρθε σε επαφή με τη μπάντα μέσω αλληλογραφίας και πήρε το ντέμο. Είχαμε πάθει πλάκα με τις κιθάρες και την επική όσο δεν πάει άλλο ατμόσφαιρα των τραγουδιών! Μόλις είχαμε ανακαλύψει και τον Moorcock... Αργότερα πήραμε και τα υπόλοιπα ντέμος της μπάντας. Ίσως να φταίει η αγάπη γι αυτά τα ντέμος για την μη αποδοχή από μέρους μου των cds των Domine (με εξαίρεση το ντεμπούτο). \
Με τον φίλο μου αυτό (ο οποίος επειδή είναι από φραγκάτη οικογένεια, ήταν έτη φωτός μπροστά από εμένα στο metal, και τον ευχαριστώ μέσα από τη καρδιά μου για όσα μου έμαθε) είχαμε βγάλει και ένα fanzine με τον εξαιρετικά πρωτότυπο τίτλο Riot. Είχαμε κάνει συνέντευξη Sabbat (μας φαινόταν απίστευτο ότι απάντησαν) και δίναμε μαζί και ένα ντέμο του Γερμανικού παίγνωστου συγκροτήματος Bourbon!!!! (πέρα από τη πλάκα, μια χαρά ντεμάκι ήταν αυτό). Το fanzine μέτρησε ένα και μοναδικό τεύχος, αφού βγάλαμε περίπου 70 τεύχη φωτοτυπίες στην υπηρεσία που δούλευε η μάνα του φίλου μου, μας πήραν χαμπάρι και αυτή έφαγε γκάζια από τον διευθυντή της...
