Δουλειά.

[Phantom Duck]

Γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κάτι προσφέρεις, σε κάποιον που μπορεί να είναι το αφεντικό σου αν είσαι υπάλληλος, ο πελάτης σου αν είσαι αφεντικό ή ελεύθερος επαγγελματίας

[GG*]

Το λάθος σε όλη την κουβέντα το έχουν κάνει όλοι (οι περισσότεροι δηλαδή από όσους συμμετέχουν) που έχουν συνδέσει το θέμα ΕΡΓΑΣΙΑ αποκλειστικά και μόνο με τα ως προς το ζην χρήματα.

Το οποίο για εμένα που ίσως είμαι λίγο ρομαντικός σε αυτά έρχεται 2ο. Ο βασικός λόγος για να κάνεις μία δουλειά είναι γιατί σε γεμίζει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ. Γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κάτι προσφέρεις, σε κάποιον που μπορεί να είναι το αφεντικό σου αν είσαι υπάλληλος, ο πελάτης σου αν είσαι αφεντικό ή ελεύθερος επαγγελματίας, το κοινό ώφελος αν είσαι δημόσιος υπάλληλος (άσχετα αν αυτό το τελευταίο έχει ευτιλιστεί στην Ελλάδα). Οπότε ναι, όταν στα 26 σου δεν ξέρεις τι σε εκφράζει ως τρόπο παραγωγής είναι σαφές ότι έχεις ψυχολογικό θέμα.

WTF

[Inga Drive]

Το λάθος σε όλη την κουβέντα το έχουν κάνει όλοι (οι περισσότεροι δηλαδή από όσους συμμετέχουν) που έχουν συνδέσει το θέμα ΕΡΓΑΣΙΑ αποκλειστικά και μόνο με τα ως προς το ζην χρήματα.

Το οποίο για εμένα που ίσως είμαι λίγο ρομαντικός σε αυτά έρχεται 2ο. Ο βασικός λόγος για να κάνεις μία δουλειά είναι γιατί σε γεμίζει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ. Γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κάτι προσφέρεις, σε κάποιον που μπορεί να είναι το αφεντικό σου αν είσαι υπάλληλος, ο πελάτης σου αν είσαι αφεντικό ή ελεύθερος επαγγελματίας, το κοινό ώφελος αν είσαι δημόσιος υπάλληλος (άσχετα αν αυτό το τελευταίο έχει ευτιλιστεί στην Ελλάδα). Οπότε ναι, όταν στα 26 σου δεν ξέρεις τι σε εκφράζει ως τρόπο παραγωγής είναι σαφές ότι έχεις ψυχολογικό θέμα.

WTF

BEBAIΩΣ.τι δεν καταλαβαίνεις δηλαδή?

[sauerkraut]

Φόλα Ρωχάμης είμαστε.

Το λάθος σε όλη την κουβέντα το έχουν κάνει όλοι (οι περισσότεροι δηλαδή από όσους συμμετέχουν) που έχουν συνδέσει το θέμα ΕΡΓΑΣΙΑ αποκλειστικά και μόνο με τα ως προς το ζην χρήματα.

Το οποίο για εμένα που ίσως είμαι λίγο ρομαντικός σε αυτά έρχεται 2ο. Ο βασικός λόγος για να κάνεις μία δουλειά είναι γιατί σε γεμίζει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ. Γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κάτι προσφέρεις, σε κάποιον που μπορεί να είναι το αφεντικό σου αν είσαι υπάλληλος, ο πελάτης σου αν είσαι αφεντικό ή ελεύθερος επαγγελματίας, το κοινό ώφελος αν είσαι δημόσιος υπάλληλος (άσχετα αν αυτό το τελευταίο έχει ευτιλιστεί στην Ελλάδα). Οπότε ναι, όταν στα 26 σου δεν ξέρεις τι σε εκφράζει ως τρόπο παραγωγής είναι σαφές ότι έχεις ψυχολογικό θέμα.

Και όταν είπα το "όλοι για την εταιρεία και η εταιρεία για όλους" αναφερόμουν σε θέμα εσωτερικής οργάνωσης με αποτέλεσμα εν τέλει με αυτόν τον τρόπο να μην πιέζεσαι και στην εργασία σου. Αλλά τι αντίδραση να περιμένεις από ΠΑΙΔΙΑ που δεν έχουν δουλέψει ποτέ.

Τέλος, αν θες να λανσάρεις το προφιλάκι του τεμπέλη και ζω καλά τη ζωή μου και δεν είμαι θύμα των εργοδοτών όπως εσείς φρόντιζε τουλάχιστον έξω να πληρώνεις μόνος σου τα ποτάκια σου και να μη ζητάς μονίμως κανένα ευρώ από την υπόλοιπη παρέα γιατί έτσι (συνεχίζεις να) ξεφτιλίζεσαι.

αοδε κατω απο το μαξιλαρι και τετοια

[Drumsick]

Το λάθος σε όλη την κουβέντα το έχουν κάνει όλοι (οι περισσότεροι δηλαδή από όσους συμμετέχουν) που έχουν συνδέσει το θέμα ΕΡΓΑΣΙΑ αποκλειστικά και μόνο με τα ως προς το ζην χρήματα.

Το οποίο για εμένα που ίσως είμαι λίγο ρομαντικός σε αυτά έρχεται 2ο. Ο βασικός λόγος για να κάνεις μία δουλειά είναι γιατί σε γεμίζει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ. Γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κάτι προσφέρεις, σε κάποιον που μπορεί να είναι το αφεντικό σου αν είσαι υπάλληλος, ο πελάτης σου αν είσαι αφεντικό ή ελεύθερος επαγγελματίας, το κοινό ώφελος αν είσαι δημόσιος υπάλληλος (άσχετα αν αυτό το τελευταίο έχει ευτιλιστεί στην Ελλάδα). Οπότε ναι, όταν στα 26 σου δεν ξέρεις τι σε εκφράζει ως τρόπο παραγωγής είναι σαφές ότι έχεις ψυχολογικό θέμα.

[VirusXI]

Η. και λοιποί που έχετε βολευτεί ή έχετε (το φανταστικά υπέρ) βρει δουλειά που σας ευχαριστεί ή σας προσφέρει κάτι παραπάνω απ'τα του ζειν ή και τα δύο: πως σκατά μπορείς να περιμένεις να τα βλέπει έτσι ρομαντικά κάποιος που δεν τον ευχαριστεί η δουλειά του ή δεν τα βγάζει πέρα ενώ δουλεύει ή και τα δύο.
Ή ξερω-γω-καλή-ώρα αναγκάζεται να κάνει μια σκατοδουλειά μπας και καταφέρει να τα βγάλει πέρα μέχρι να κάνει κάποια στιγμή αυτό που θέλει και τον ευχαριστεί αλλά τελικά του τρώει όλο το χρόνο και την ενέργεια οπότε δε κάνει τίποτα που τον ευχαριστεί τελικά. Κάπως έτσι η δουλειά αυτόματα μεταφράζεται σε αναγκαίο κακό για την επιβίωση και τίποτα παραπάνω.

Και μιας που τα παμε όλαυτά, ας το πιάσουμε και πολιτικά το θέμα κι ας εστιάσουμε και στο ότι οι κυβερνήσεις κάνουν τα ΠΑΝΤΑ για να σε εμποδίσουν να κάνεις ελεύθερο επάγγελμα ή να ανοίξεις δική σου επιχείρηση. Γενικότερος στόχος λοιπόν να γίνουν όλοι μια μάζα που δουλεύουν υπάλληλοι σε μεγάλες εταιρείες με τις πιο σκατά συνθήκες (κι χωρίς κονόμα κ κωλοβάρεμα όπως είπε ο ξερόλας ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ νωρίτερα). Η φωτό παράπανω της Drumsick είναι απολύτως ταιριαστή.

[Inga Drive]

ε νταξει τώρα γιατί το κανιβαλίζετε έτσι, ο άνθρωπος μοιράζεται την κοσμοθεωρία του. Άλλοι αντλούν ευχαρίστηση απο το φτηνό αλκόολ και τo κοπροσκύλιασμα,και άλλοι απο την αίσθηση της κοινωνικής προσφοράς και το οτι χάρη σ'αυτούς ένας άνθρωπος,το αφεντικό τους θα κοιμηθεί απόψε λίγο πιο ήσυχο.αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά του συστήματος που κάθε μέρα σας φέρνει στην πόρτα χιλιάδες υπηρεσίες,σας μορφώνει πολύπλευρα,σας ασφαλίζει,σας περιθάλπτει υποδειγματικά,σας προστατεύει,σας ενημερώνει,σας φέρνει μετάλλικα να γουστάρετε και 24ρα σύνδεση ίντερνετ να γράφετε τις μαλακίες σας.

αντί να βρίζετε,ένα ευχαριστώ θα αρκούσε.

[Xtikio]

TI? SUMFWNEIS ME TON H. ? PARE MOUTZES.

[Inga Drive]

TI? SUMFWNEIS ME TON H. ? PARE MOUTZES.

δηλαδή πρέπει να γράψω
Η. ΧΑΡΙΖΕΙ ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΑΠΛΟΧΕΡΑ για να καταλάβεις οτι ΟΧΙ?

[ubu]

Προσωπικά στηρίζω το ότι η δουλειά όταν είναι δημιουργική και όχι κάτεργο δεν είναι απλώς "αναγκαίο κακό" αλλά δημιουργική ανάγκη που όντως προσφέρει ψυχική ικανοποίηση, Και ένας από τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό πιθανότατα όντως είναι το ότι προσφέρεις. Αλλά, ρε φίλε, ο τύπος δε μίλησε για κοινωνική προσφόρα, αλλά για προσφορά στο αφεντικό σου. Δηλαδή πρέπει να είσαι βαθιά άρρωστος για να κοιμάσαι ήσυχος το βράδυ επειδή όλη τη μέρα δούλευες ώστε να προσφέρεις στο αφεντικό σου.

[12 stars circle your brow]

Πάνω σ'αυτό που λέει ο ubu θέλω να πω οτι βρίσκω λίγο δύσκολο μια δουλειά να είναι δημιουργική.
Όπως πολύ σοφά είπα την άλλη φορά πάνω σε μια κουβέντα με τους γονείς, αν η δουλειά ήταν δημιουργία (όπως ισχυρίστηκε ο πατέρας μου), τότε δεν θα μας πλήρωναν για να την κάνουμε!
Η δημιουργία είναι κάτι πηγαίο που μας κάνει να ενεργούμε κάπως για κάτι, δίχως να περιμένουμε αντάλλαγμα, χοντρικά πολύ αυτό, μην το δένετε και κόμπο.

Κατα τ' άλλα κι εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τεμπέλη, οπως τον ορίζει ο Rwxamhs, και δεν γουστάρω να πάω να δουλέψω μαγειράκος για μερικά ψωροευρώ, κι ούτε βλέψεις για καριέρα έχω πάνω σ'αυτό, οπότε αποφάσισα να κάνω μια φάρμα, εν καιρώ.
Πάντως μου αρέσει πολύ να βοηθάω ανθρώπους και να κάνω εθελοντικά πράγματα, αυτό μάλλον λέω ότι καταρίπτει το επιχείρημα του "αν δεν γουστάρεις να δουλευεις = εισαι τεμπελης => εισαι τεμπελης γενικα" ή κάτι τέτοιο που ειπώθηκε.

Αυτά, ελπίζω να μην σας κάθομαι στον σβέρκο με την ύπαρξη μου.

[Dythor]

Το λάθος σε όλη την κουβέντα το έχουν κάνει όλοι (οι περισσότεροι δηλαδή από όσους συμμετέχουν) που έχουν συνδέσει το θέμα ΕΡΓΑΣΙΑ αποκλειστικά και μόνο με τα ως προς το ζην χρήματα.

Το οποίο για εμένα που ίσως είμαι λίγο ρομαντικός σε αυτά έρχεται 2ο. Ο βασικός λόγος για να κάνεις μία δουλειά είναι γιατί σε γεμίζει ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ. Γιατί σε κάνει να νιώθεις ότι κάτι κάνεις, κάτι προσφέρεις, σε κάποιον που μπορεί να είναι το αφεντικό σου αν είσαι υπάλληλος, ο πελάτης σου αν είσαι αφεντικό ή ελεύθερος επαγγελματίας, το κοινό ώφελος αν είσαι δημόσιος υπάλληλος (άσχετα αν αυτό το τελευταίο έχει ευτιλιστεί στην Ελλάδα). Οπότε ναι, όταν στα 26 σου δεν ξέρεις τι σε εκφράζει ως τρόπο παραγωγής είναι σαφές ότι έχεις ψυχολογικό θέμα.

Από τα κορυφαία ποστ που έχουν γίνει στο ER

[Comte de Saint-Germain]

Πάνω σ'αυτό που λέει ο ubu θέλω να πω οτι βρίσκω λίγο δύσκολο μια δουλειά να είναι δημιουργική.
Όπως πολύ σοφά είπα την άλλη φορά πάνω σε μια κουβέντα με τους γονείς, αν η δουλειά ήταν δημιουργία (όπως ισχυρίστηκε ο πατέρας μου), τότε δεν θα μας πλήρωναν για να την κάνουμε!
Η δημιουργία είναι κάτι πηγαίο που μας κάνει να ενεργούμε κάπως για κάτι, δίχως να περιμένουμε αντάλλαγμα, χοντρικά πολύ αυτό, μην το δένετε και κόμπο.

Μπερδεύεις τη δημιουργία με την καλλιτεχνική δημιουργία. Προφανώς και υπάρχουν πολλές δημιουργικές δουλειές και είναι τελικά αυτές, που, αν τις προσεγγίσεις κατάλληλα, μπορούν να είναι και πολύ απολαυστικές. Το να κάνεις μια δημιουργική δουλειά μπορεί να είναι ότι χρησιμοποιείς το μυαλό σου για να λύσεις προβλήματα που σου παρουσιάζονται, το ότι σκέφτεσαι εναλλακτικούς τρόπους για να κάνεις κάτι καλύτερα. Μπορεί να είσαι μηχανικός, μπορεί επιχειρηματίας, μπορεί να ασχολείσαι με διοικητικά θέματα μιας επιχείρησης, μπορεί πολλά ακόμη πράγματα. Όρεξη χρειάζεται και να βρεις κάτι στο οποίο να έχεις κάποια κλίση, οπότε οι αποτυχίες/απογοητέυσεις να περιορίζονται και, κυρίως, να καταλαβαίνεις τι ακριβώς κάνεις και γιατί και να μην πηγαίνεις στα κουτουρού, γιατί εκεί είναι όλη η απόλαυση. Έτσι μπορεί να γαμιέσαι στη δουλειά και να βαράς 10ωρα, για τα οποία ΠΡΟΦΑΝΩΣ θα περιμένεις αμοιβή γιατί προσέφερες μια υπηρεσία σε κάποιον, αλλά θα τελειώνει η μέρα σου και θα λες "Ναι ρε πούστη, τα κατάφερα" και όχι "Αντε, έχω 12 ώρες να χαρώ τη ζωή μου μέχρι να ξαναπάω". Και βασικά δεν το έθεσα σωστά πριν, σχεδον όλες οι δουλειές μπορούν να γίνουν δημιουργικές, αρκεί να βρεις αυτό που σου αρέσει και να έχεις φιλότιμο.

Εγώ προσωπικά έχω βρει αυτό που μου αρέσει, στο γραφείο που είμαι τώρα και κάνω την πρακτική μου δεν είναι αυτό που θα επιλέξω να συνεχίσω και μετά επειδή θα ήθελα κάτι πιο τεχνικό, αλλά ξέρω πού πάω και ξέρω ότι με λίγα πράγματα μπορώ να ευχαριστιέμαι.

Βαριόμουν να διαβάσω παρά λίγα ποστς, αλλά σε γενικες γραμμές H. και Ρωχάμης πολύ σωστοί και συνειδητοποιημένοι.


εντιτ: Πάνω σε αυτό που λέει η Βαρβάρα, να επισημάνω δυο πράγματα:
α) δεν γίνεται κάποιος να μπορεί να ευχαριστηθεί μόνο ένα πράγμα, δηλώσεις τύπου "εμένα αυτό μ'αρέσει και δεν κάνω τίποτε άλλο" είναι λίγο δικαιολογίες για να μη δουλέψει κανείς.
β) ειδικά όταν αυτό το "ένα πράγμα" είναι κάποιο χόμπυ, αυτό απέχει έτη φωτός από την πραγματικότητα, καθώς το επάγγελμα στο οποίο αντιστοιχεί είναι συνήθως από τα πιο οδυνηρά, πχ για τη φωτογραφία πρέπει κανείς για να πληρώνεται να ξεποδαριάζεται όλη μέρα για να βγάλει δυο φωτογραφίες από γάμους/βαφτίσια, τον Πρετεντέρη να μιλάει και τον Σαρκοζί να πιάνει τον κώλο της Κάρλα Μπρούνι. Δεν λέω ότι σε κάποιον αποκλείεται να αρέσει αυτό, αλλά όπως και να χει σε ένα επάγγελμα που απαιτεί γνώσεις επιπέδου χόμπυ, είτε είσαι εξαιρετικά ταλαντούχος είτε σε γαμάνε για να βγάλεις ένα βασικό μισθό.

Nothing Personal Βαρβάρα, απλώς χρησιμοποίησα την δήλωση σου σαν εφαλτήριο για να γράψω τα παραπάνω.

[nikolasfluxus]

ο ένας είναι τρολλ και ο άλλος κλινικά ηλίθιος,good for you comte

[H.]

Εντάξει παιδιά, συγνώμη που είμαστε κάποιοι ευχαριστημένοι από τις δουλειές μας, θα κάνουμε μετά τις υποδείξεις σας σοβαρές κι εντεταμένες προσπάθειες να το αναστρέψουμε αυτό και να γίνουμε ΑΝΟΡΓΑΣΜΙΚΟΙ και ΑΡΧΙΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ σαν και την πάρτη σας.

Από την προσφορά: στο αφεντικό, στον εαυτό σου, ή στο κοινωνικό σύνολο που το είπα για να το συνδυάσω με την σχέση εργασίας (ιδ. υπάλληλος, ελεύθερος επαγγελματίας και δημόσιος υπάλληλος αντίστοιχα) όλως τυχαίως έμεινε στον νεκροχιουμορίστα του φόρουμ μόνο το πρώτο για να κάνει το κομμάτι του. Όχι μικρούλη το κεντρικό νόημα της πρότασης είναι εν γένει η ΠΡΟΣΦΟΡΑ και η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ και η ευχάριστη συνεπαγόμενη αίσθηση από αυτήν, χωρίς να παίζει ρόλο ο αποδέκτης του προϊόντος σου. Το κόβω δύσκολο για κάποιον που δεν έχει δουλέψει κανονική δουλειά (όχι μεροκάματο) να ΝΙΩΘΕΙ τι θα πει αυτό βέβαια...

Virus λες κοτσάνες που δεν τις περίμενα από εσένα. Όταν αυτό που κάνεις επαγγελματικά σε ευχαριστεί, σταματάς να το βλέπεις ότι "τρώει τον χρόνο σου". Είτε αυτό είναι δουλειά είτε είναι ένα απλό hobby. Το κάνω, με ευχαριστεί, πως το λένε δηλαδή, αν δε με ευχαριστούσε ΤΟΤΕ θα έλεγα "τρώει τον χρόνο μου". Το γεγονός ότι εσύ ήσουν άτυχος και δεν βρήκες αυτό που ήθελες δεν σημαίνει ότι αλλάζει τη γενικότερη θεωρία για το τι είναι αυτό που κακώς λέμε κοροϊδευτικά "εργασία και χαρά". Και μιας και θες να το πιάσεις πολιτικά το θέμα, το κράτος μου δίνει 22.000 ευρώ για να λειτουργήσω για τρία χρόνια δικό μου γραφείο και για τα τρία πρώτα χρόνια μου ως ελεύθερος επαγγελματίας αφορολόγητο στα 30.000 ευρώ. Οπότε αυτό με το δεν βοηθάει το κράτος άκυρο. Εκτός αν το πραγματικό κίνητρο για σένα θα ήταν του τύπου "πάρε ρε φίλε και 100.000 επιδότηση" εκτός από αυτά, οπότε σηκώνω τα χέρια ψηλά, έχεις δίκιο. Για δε τον γενικότερο στόχο δεν ξέρω, μου φαίνεται λογικό αυτό που λες αλλά όποιος θέλει μένει άνετα εκτός αυτού καθώς ότι και να πει ο οποιοσδήποτε ERίτης, όσες μούτζες και να πέσουνε παίζει το εξής: ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΗΜΕΡΕΙ (και εντός της εργασίας του). Απλή, πανανθρώπινη αλήθεια.

Τέλος: ρε ΠΙΤΣΑΜΟΥΡΗ, σκάσε επιτέλους γαμώ το μουνί σου το σάπιο. Είσαι η αποτυχία, το χουμε καταλάβει, μεγάλωσες σαν τον Βασιλάκη Καϊλα, το χουμε καταλάβει, ΘΕΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΤΟ ΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ. ΣΤΗΝ ΠΟΥΤΣΑ ΜΑΣ ΠΙΑ, ΣΚΑΣΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ.