από τον κόκκορα του αρκά είναι
από τον κόκκορα του αρκά είναι
'I've lived out my melancholy youth. I don't give a fuck anymore what's behind me, or what's ahead of me. I'm healthy. Incurably healthy. No sorrows, no regrets. No past, no future. The present is enough for me. Day by day.'
Miller-Tropic of cancer
Last edited by ChromeBlackFuture; 15-09-2010 at 19:11.
The Wilderness is Gathering all its Children in...
γράφετε κι από που είναι βρε παιδιά, δεν ειν' κακό.
these walls built to stand come-what-may
lie shattered in the ashes.
"Fame comes second to the peace
Of study, a still day
Unenvying, Pangur's choice
Is child's play.
Neither bored, both hone
At home a separate skill
Moving after hours alone
To the kill"
http://unix.cc.wmich.edu/~cooneys/poems/pangur.ban.html
"We're afraid in that case you'll have a fall.
We've been watching you over the garden wall
For hours.
The sky is darkening like a stain,
Something is going to fall like rain
And it won't be flowers."
http://unix.cc.wmich.edu/~cooneys/poems/auden.two.html
Last edited by menumission; 15-09-2010 at 19:05.
Spoiler
απο τα καλυτερα σημεια του ''porno'' . βασικα ο Γουελς εχει ''γραψει'' απιστευτους εσωτερικους μονολογους . well fookin done
Last edited by stelios_o; 15-09-2010 at 18:55.
«Οι Μονόλογοι απ’ τη Γάζα»
10. Η Τημαά (έτος γέννησης 1997)
Μακαρόνια, μουτζάνταρα (φακές με ρύζι), φιδές και κονσέρβες σε διάφορα σχήματα
και χρώματα… από το Μαρόκο, την Κίνα, τη Σρι Λάνκα, το Πακιστάν, τη Σομαλία…κι
η ημερομηνία λήξης δεν έχει καμιά σημασία.
Στον πόλεμο όλοι οι δρόμοι ήταν γεμάτοι κονσερβοκούτια. Πολλά παιδιά
τραυματίστηκαν μ’ αυτά. Το Ισραήλ μας κήρυξε τον πόλεμο από ξηρά και αέρα, κι
εμείς κηρύξαμε βρώμικο πόλεμο στο φαγητό…
Τρώγαμε εκατό φορές τη μέρα, απ’ τη στιγμή που ανοίγαμε τα μάτια μας. Από
τις έξι το πρωί μέχρι τις έξι το άλλο πρωί τρώγαμε. Νόμιζα ότι μόνο στο δικό μας σπίτι
συνέβαινε αυτό, αλλά όταν ρώτησα μου είπαν ότι όλη η Γάζα είχε πάθει υστερία με το
φαγητό.
Νόμιζα ότι η εμπόλεμη κατάσταση και οι εικόνες των νεκρών Μαρτύρων (*)
και της καταστροφής θα μας έκοβαν την όρεξη. Φαίνεται, όμως, πως ο φόβος, ο τρόμος
και η στεναχώρια κάνουν τους ανθρώπους να πεινάνε και να τρώνε περισσότερο. Θα
μπορούσε να οφείλεται βέβαια και στο ότι όλο μας το σόι έμενε σπίτι μας. Τα κορίτσια
ανταγωνίζονταν ποια θα φτιάξει το πιο νόστιμο φαΐ. Ο πατέρας μου δεν προλάβαινε να
κουβαλάει σακούλες με τρόφιμα σε όλα τα σχήματα και χρώματα. Μέσα σε είκοσι
μέρες πολέμου φάγαμε όσο τρώμε σε ένα χρόνο. Και το πρόβλημα ήταν ότι κάθε φορά
που έλεγα ότι δε θέλω να φάω, έτρωγα περισσότερο.
11. Η Ραουάντ (έτος γέννησης 1997)
Μετά τον πόλεμο πολλά άλλαξαν μέσα μου. Άρχισα να μη μπορώ να μπω σε
τουαλέτα. Με το που θα μπω μέσα, θέλω να βγω τρέχοντας. Αυτό, γιατί σ’ όλη τη
διάρκεια του πολέμου φοβόμουν ότι θα βομβαρδίσουν το σπίτι μας κι εγώ θα είμαι
στην τουαλέτα. Συγκεντρώνεται κανείς τόσο πολύ εκεί μέσα, που… καταλαβαίνετε…
14. Η Ριχάμ (έτος γέννησης 1996)
Γεια σας! Με λένε Ριχάμ και τον πατέρα μου Φάραχ. Αυτό που αγαπάμε πιο πολύ στη
ζωή είναι…οι κότες. Και τις αγαπάμε τόσο πολύ που θέλουμε να μας φωνάζουν
«Αμπού νταζάζα», δηλαδή «οι κοτοπουλάδες». Τόσο πολύ τις αγαπάμε τις κότες που
φτιάξαμε τρία πτηνοτροφεία.
Θέλω να σας πω τί μας συνέβη στο πόλεμο. εν έχω κάποιον που έγινε
Μάρτυρας (*) και δεν είχαμε βομβαρδισμούς στην περιοχή μας. Ειλικρινά, δεν τον είχα
καταλάβει τον πόλεμο, μέχρι που μια μέρα, εκεί που καθόμασταν χαρούμενοι, ήρθε
ξαφνικά ο θείος μου στο σπίτι με κατεβασμένα τα μούτρα. Είπε στον μπαμπά μου ότι ο
Ισραηλινός στρατός βομβάρδισε τα πτηνοτροφεία μας και τα ισοπέδωσε. Ο πατέρας
μου έφυγε και πήγε τρέχοντας. Είχαμε ζημιά τρεις χιλιάδες κοτόπουλα και τα
τσουβάλια με την τροφή τους. Ο στρατός πήρε τα τσουβάλια και τα γέμισε άμμο για να
φτιάξει αναχώματα.
4. H Αλάα (έτος γέννησης 1996)
Όσο για τον πόλεμο, τώρα, αυτός ήταν απ’ τη μια μεριά και η μαμά μου απ’ την
άλλη. Τώρα γιατί η Μαμά μου δε σταματούσε να μου λέει πράγματα που τα ήξερα ήδη
δεν πρόκειται ποτέ να το καταλάβω.
Καθόμασταν οι δυο μας στο μπαλκόνι. Βομβάρδισαν το σπίτι των γειτόνων μας
κι ένας τους σκοτώθηκε… Είδαμε το σπίτι να γκρεμίζεται, ένα σώμα να πετάγεται στον
αέρα και να προσγειώνεται στο δρόμο. Φαντάζεστε τι έγινε μετά στην οικογένεια.
Έληξε εδώ η ιστορία; Όχι, βέβαια.
Η μαμά μου άρχισε να μου λέει πως βομβαρδίστηκε το σπίτι των γειτόνων μας
και πως ο γείτονάς μας πετάχτηκε στον αέρα, λες και μιλούσε σε κάποιον που δεν ήταν
μαζί της! Αυτό συνεχίστηκε σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου. H μαμά μου να λέει
ιστορίες κι εγώ η μοναδική ακροάτρια.
Καθόμασταν και βλέπαμε τηλεόραση, ακούγαμε πως κάπου έγινε
βομβαρδισμός ή μια άλλη καταστροφή. Η είδηση κρατούσε δεκαπέντε λεπτά, η
συνεχής επανάληψη της είδησης από τη μαμά μου κρατούσε ΥΟ ?ΡΕΣ. Μιλούσε για
την είδηση λες και δεν την είχαμε δει μαζί. Άρχισα ν’ αμφιβάλω για τον ίδιο μου τον
εαυτό – καθόμουν μαζί της ή όχι; Ορκίζομαι πως ήμουν εκεί. Αλήθεια ήμουν εκεί,
καθόμουν δίπλα της!
Τέλος πάντων, ευτυχώς που δεν έχετε μαζί σας τη μαμά μου, γατί θα σας έπιανε
πονοκέφαλος απ’ τις ιστορίες της.
I don't mean to impose but I'm the ocean.
ωπ , οντως εχεις δικιο . Το μπερδεψα με το σημειο που σκοτωνει τον τυπο στην παμπ ο Μπεγκμπι . mah mistake man , likes .
το οποίο σημείο είναι από το trainspotting;
τώρα τελειώνω το glue εν τω μεταξύ αλλά στα ελληνικά όπως τα υπόλοιπα του welsh, πως την παλεύετε στα αγγλικά με αργκό και τέτοια κόλπα; ήρωες.
~
"Why didn't it kill him?" she said.
"Unforgivably sloppy workmanship at the hand grenade factory," I said.
~
Now I am quietly waiting for
the catastrophe of my personality
to seem beautiful again,
and interesting, and modern.
The country is grey and
brown and white in trees,
snows and skies of laughter
always diminishing, less funny
not just darker, not just grey.
It may be the coldest day of
the year, what does he think of
that? I mean, what do I? And if I do,
perhaps I am myself again.
(frank o'hara)
The face and the voice went away. Sorry because he was afraid. Afraid that it was some disease. Canker was a disease of plants and cancer one of animals: or another different. That was a long time ago then out on the playgrounds in the evening light, creeping from point to point on the fringe of his line, a heavy bird flying low through the grey light. Leicester Abbey lit up. Wolsey died there. The abbots buried him themselves.
http://www.online-literature.com/jam...t_young_man/1/
Originally Posted by Ayn Rand (Atlas Shrugged)
![]()
My sorrow; I could not awaken
My heart to joy at the same tone;
And all I lov'd, I loved alone.
http://www.online-literature.com/poe/928/
'It is not in the least unusual to assert that he who negates a proposition at the same time secretly affirms it - or, at least, affirms something. But, for myself, I deny to the last shred of my altogether memorable being that my magnificent denial means more than a simple "no". Sometimes my meagre and derisive lips seem to me to have been formed by nature only to spit out the word "no", as if it were the ultimate blasphemy. I should like to speak an ultimate blasphemy and then bask in the security of eternal damnation but, since there is no God, well, there is no damnation, either, unfortunately. And hence, alas, no final negation. I am the hideous antithesis in person and I swear to anyone who wants the word of a hereditary count of Lithuania for it that I am not in the least secretly benignly pregnant with any affirmation of any kind whatsoever.'
Angela Carter - The Infernal Desire Machines Of Doctor Hoffman (1972) κάπου στην μέση και λιγο πιο κάτω.