tsipouro (sketo profanwsOriginally Posted by Raven Lord
) vissinada eixan san poto ypodoxis
sto gamilio trapezi gnwstou mou edw stin patra ...
den to dokimasa ennoeitai ...
tsipouro (sketo profanws
sto gamilio trapezi gnwstou mou edw stin patra ...
den to dokimasa ennoeitai ...
When did I realize I was God? Well, I was praying and I suddenly realized I was talking to myself.
Hi, I 'm a signature Virus. Plz add me to your sig and help me conquer the world.
ALERT! Signature Infected by Unknown Virus.
Click Me
Γαμάει η μπύρα με γρεναδίνη. Ακόμα περισσότερο όμως γαμάει στο εξωτερικό που σερβίρουν μπύρα με κάθε λογής συμπυκνωμένο χύμο. Βύσσινα, κεράσια, φράουλες και δε συμμαζέυεται.
Και εννοείται, επειδή κάνει πάρα πολύ αφρό, την πίνεις με καλαμάκι.
Και το "diesel" (γερμανική ονομασία) γαμάει, μισή μπύρα μισή κοκακόλα. Γενικά η μπύρα μού πικρίζει και την προτιμώ με κάτι γλυκό. Το ούζο με όλους τους χυμούς πάει, και με ανανά είναι τέλειο για καλοκαίρι.
Γιατί δε με θες κυρά μου; Επειδή είμαι ψαράς;
πειτε μου οτι κανετε πλακα
βεβαια μιλαει τυπακι που γοσταρει καιπιρινια χωρις ζαχαρη για να ειναι πικρο αλλα τεσπα
ποθτανα ολα
<Mitsmann> ολοι ειστε αβαγκαρντς αλλα οταν μπαινει το ΜΠΑΗ ΜΟΥΝΛΑΗΤ ΓΟΥΗ ΡΑΗΝΤ θυμαστε ολοι τι ειστε και απο που ερχεστε
iola 11
www.facebook.com/iola11 www.reverbnation.com/iola11 www.soundcloud.com/iola11 www.twitter.com/iola11band
ξερνάω προς την γενική σας κατεύθυνση
Spoiler
thrasher παντού ανά την ελλάδα λέμε!
Ξεφτίλα πριν 3 χρόνια, στην απαρχή της αλκοολικής ζωής κάθε ανθρώπου, αποκριές σε πανηγύρι, είχα πιει τα άντερα από κρασι (έμαθα από φίλους και γνωστούς που ήμασταν μαζί ότι είχα κατεβάσει τελικώς ένα μπιτονάκι), αφού ξερνούσα σε μία διαδρομή 200 μέτρων ανά 20 μέτρα, στη μέση του δρόμου ξαπλώνω και κοιμάμαι με κάποιον να μου φορά έναν πορτοκαλί κώνο στο κεφάλι. Από διηγήσεις και διάφορες φλασιές σαν καρεδάκια φωτογραφίας θυμάμαι να με μαζεύουν σε μια γωνιά, να είμαι σε ένα αυτοκίνητο, αλλά πάνω από όλα να δηλώνω πως είμαι καλά.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
σας εχω με καλιμότσο (κρασι κοκακολα ντια και παγακια)
There was a time that the pieces fit, but I watched them fall away
να συμπληρώσω το ράντλερ όπως το λένε οι αξιαγάπητοι Γερμανοί φίλοι μας, το οποίο είναι είτε με ξινό νερό (τύπου σόδα) είτε με γλυκό ανθρακούχο τύπου σπράιτ
και νομίζω σόλε λένε το κρασί με σόδα ... αλλά δεν θυμάμαι κιόλα
synestisa post pixies . mou 8imise kai to rebujito [mia kanata me lefko krasi , sprait i lemonada kai poly pago . (oi meraklides evazan kai menta an 8imame kala)] . den tou fenete , alla odigei arketa grigora se istories kseftilas .
the game is the game
να το δοκιμασουμε οταν ξανανεβω λοιπον.
"Τι χτυπαω??"
"Ενα μονο με ελιες. Και ενα μονο με πατατες."
etsi . stirizoume vevea kai patroparadoto touba libre , alla kali einai kai i allagi pou kai pou .
the game is the game
περασμένος ιούνιος, μουντιά.. εε εξεταστική. μετά τον αγώνα και κανά 3άρι μπίρες, βγαίνω για σύντομη -υποτίθεται- βόλτα με (α)γνωστη ιαρ χρήστρια. πάμε πλατεία, μας πληροφορούν ότι παίζει ένα πάρτυ στο κάστρο. έχω πιει άλλες δυο μπίρες στο μεταξύ και φύγαμε. πάμε στο πάρτυ, σαν σωστός τζέντλεμαν έδωσα τα συγχαρητήρια μου στην κοπέλα που το διοργάνωνε για το πτυχίο της (εννοείται πως δεν την ξέραμε). πάω να δω τι παίζει στο "μπαρ", δυστυχώς μόνο τζιν. τι να κάνεις, μετά από 2 τανκερέι καντήλια κι ένα γκόρντονς, βρίσκομαι να χαιδεύω ένα πολύ όμορφο άσπρο σκυλάκι και να έχω γνωρίσει μια τύπισσα. εν τω μεταξύ, είχαν τελειώσει τα σοβαρά ποτά. ευτυχώς όμως κάπου είχα βρει πεταμένη μια μπίρα και την είχα για καβάτζα στην τσέπη μου! σε λίγο, εμφανίστηκε από το πουθενά ένα σάπιο κρασί της παρέας και με τα πολλά είμαστε με την κοπελία και χορεύουμε κι εν συνεχεία φασωνόμεθα (απ'ότι εξακρίβωσα με βεβαιότητα τις επόμενες μέρες). η ιαρ χρήστρια χαμένη. κάπου εκεί αρχίζει και η απώλεια μνήμης. το μόνο που θυμάμαι είναι να κατεβαίνω κάτι σκαλιά από το κάστρο προς κέντρο. όπως με πληροφόρησαν, είχα πάρει αγκαλιά την εν λόγω κοπελία και πέσαμε μαζί σε κάποιο σημείο. χωρίς να χτυπήσουμε. το επόμενο πράγμα που θυμάμαι, είναι να βρίσκομαι έξω από την πόρτα του σπιτιού μου, να έχω βγάλει τα κλειδιά, να έχω βρει το σωστό κλειδί, αλλά να αδυνατώ να το ταιριάξω στην κλειδαρότρυπα. παίρνω τηλέφωνο την αδερφή μου. μου ανοίγει. έχω αρχίσει ήδη να ξεντύνομαι από το ασανσέρ γιατί προφανέστατα ζεσταινόμουν. πίνω ένα μπουκάλι νερό, πέφτω για ύπνο αλα χανκ μούντυ (ακα με το μποξεράκι).
Το πρωί, μια όμορφη μέρα ξημέρωσε. σηκώνομαι και βλέπω τέλεια. όχι δεν ήταν θαύμα, κοιμήθηκα με τους φακούς. ωραία. επιστρέφω στο δωμάτιο, κοιτάζω το σεντόνι, γεμάτο αίματα. ψάχνομαι. αγκώνας, γόνατα, μουνί καφέ και ζάχαρη. στο δεξί γόνατο μια αρκετά βαθιά πληγή, πιθανότατα να ήθελε ράμματα. έκλεισε μετά από 1μιση μήνα περίπου. καλά πάμε. κοιτάζω τριγύρω, πεταμένη η μπαταρία του κινητού μου και το μισό κινητό μου. το πίσω μέρος πουθενά. μετά από λίγο συνειδητοποιώ ότι λείπουν και τα κλειδιά μου. αγχώθηκα ελαφρώς γιατί δε θυμόμουν ούτε που/πως έπεσα, ούτε πότε/πως έχασα τα κλειδιά και το μισό κινητό μου ή αν αυτά τα δυο σχετίζονται κάπως. κατέβηκα στην πολυκατοικία κι ευτυχώς κάποιος καλός άνθρωπας τα είχε βρει και αφήσει στην είσοδο. πάλι καλά. επίσης έπαιρνα/με έπαιρναν κάτι τηλέφωνα, λέει, στις 6 το πρωι πριν φτάσω σπίτι. εγώ δε θυμάμαι να είχε ξημερώσει καν. και ακόμη ψάχνω να βρω πως και που σκατά σκότωσα τα γόνατα μου.
τέλος, εννοείται δεν ξεράσαμε -έχουμε κόψει αυτές τις κακές συνήθειες τα τελευταία 4 χρόνια.
Last edited by dopefiend; 15-09-2010 at 20:24.
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
ρε μεγάλη αηδία είναι αυτά.ήπια τούτο
με κεράσι και κάτι πράσινο που μάλλον ήτανε γλυκό κουταλιού γκαζόν και ήταν χάλια.
άμορφη μάζα πουλερικών
ένα τέτοιο μπλε δεν έπινε ο Moss στο επεισόδιο με τον Beth Gaga Shaggy;
"πως τον βλέπεις το γαύρο?"
χαχ αυτό είναι από άλλη ιστορία. ερώτηση σε κοπέλα που διοργάνωνε άλλο πάρτυ λίγες μέρες μετά... έκανα κι ένα μικρό σαρδάμ, ο φίλος της άκουσε "γάμο" κι έπαθε ένα μίνι εγκεφαλικό.
(εννοείται μου τα διηγήθηκαν την επόμενη)
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
