ξεκαρδιστικός βασικά. μπικόζ άγιαξ γιου αρ, παίζεις με μια ομάδα με μηδενική ευρωπαϊκή εμπειρία, με σοβαρότατα προβλήματα στην άμυνα και καταφέρνεις να περάσεις με δυο ισοπαλίες. θέλει ένα κάποιο ταλέντο. ότι μπροστά οι διάφοροι σουάρεζ μπορούσαν να χορέψουν τους αντιπάλοι δε λέει και πολλά, η ανάπτυξή του ήταν εντελώς τυπική. αυτή τη μαλακία πχ που στο δεύτερο την έκαναν 3-4 φορές με τον ένα χαφ να κατεβαίνει σε δεύτερο χρόνο (σαν τρέιλερ!) και να του σπάει την μπάλα όποιος έχει τραβηχτεί στα πλάγια, με μια σοβαρή ομάδα με ένα σοβαρό αμυντικό χαφ, δε θα την έβγαζαν. και στο λέω εγώ, ένας συνεπής μελετητής του έργου του ΜΑΡΤΙΝ ΓΙΟΛ ο οποίος, να το δεις, θα κληρωθεί με την τότεναμ στον άλλο γύρο, η χαρά του εβραίου, η μεγάλη επιστροφή, χειροκροτήματα, δηλώσεις για την παρολίγο πρόκριση στο ΤσΛ τότε κοίτα να δεις γκαντεμιά ρε γαμώτο κωλολαζάνια, συγκίνηση, 3-0, χαρές, πανηγύρια, το Λονδίνο η πρώτη πόλη με τρεις ομάδες στους ομίλους ΤσΛ την ίδια χρονιά.