Που λες όμως, αυτό ήταν ακριβώς το στοιχείο που λάτρεψα στο Loveless, το ότι άφηνε ουσιαστικά την κεντρική ιστορία στην άκρη προσωρινά και αφιέρωνε ολόκληρα τεύχη σε έναν μόνο χαρακτήρα - στον colonel, στον μαύρο κυνηγό επικηρυγμένων, στον Ιρλανδό λοχία, στη Ruth, στον Wes κλπ.
Για Broken City και Joker συμφωνούμε σχεδόν απόλυτα, με τα άλλα δεν έχω ασχοληθεί ακόμα.
Συγκεκριμένα σήμερα μου ήρθε το hardcover Filthy Rich της σειράς Vetigo Crime με ιστορία Azzarello και εντελώς crime/noir σκίτσο κάποιου Santos, φαίνεται υπεργαμάτο.