επί της ουσίας δεν έχω σοβαρές ενστάσεις, αλλά αυτό το τελευταίο νομίζω σε μια ελεύθερη αγορά δεν ευσταθεί.
Έχει ξεφύγει το thread, αλλά σε αυτό το κλίμα έχω την εξής απορία: από μία καθαρά σοσιαλιστική προσέγγιση, δεν έχει πολύ μεγαλύτερο νόημα ένα ενιαίο κρατικό ασφαλιστικό/συνταξειοδοτικό ταμείο (ή ένα κρατικό ασφαλιστικό και ένα κρατικό συνταξιοδοτικό) αντί για πολλά διαφορετικά ταμεία; Αφ' ενός είναι το θέμα ότι το κράτος διατηρεί παράλληλα κάποια υγιέστερα, προνομιούχα ταμεία και κάποια χρεοκοπημένα (με ό,τι αυτό υπαινείσσει για θέματα ισότητας και ταξικής αντιμετώπισης), αφ' ετέρου ένα ενιαίο ταμείο έχει πολύ λιγότερα λειτουργικά έξοδα (σε σχέση με τον πλεονασμό να επαναλαμβάνεται η ίδια εργασία από διαφορετικά κρατικά ιδρύματα) και καλύτερα περιθώρεια οικονομικής διαχείρισης.
Tην ειδαμε την διαχειρηση. Ξεκινησανε απο τα πιο ευρωστα, τα παιξανε "στα ζαρια", τα αποδεκατιζουν αργα και σταθερα δεκαετιες τωρα, και αφοτου τα αποτελειωσουν θα γινει ενα για να διαχειριζονται με τον γνωστο δικαιο και δημοκρατικο τροπο την εξαθλιωση μας.
Πράγματι, ο καιρός ήτο θαυμάσιος. Ένας καιρός ηδονικός και, όπως λέγουν, θείος. Ο ήλιος έλαμπε καταυγάζων και θερμαίνων τα πάντα – τον ουρανόν, την θάλασσαν, το υπερωκεάνειον, τους επιβάτας. Όλοι σχεδόν ήσαν χαρούμενοι.