απλά τα πράγματα
γράφουμε για ποιό κατά τη γνώμη μας είναι το καλύτερο άλμπουμ μίας ή περισσοτέρων μπαντών
Rotting Christ - Sleep of the Angels
δεν ήταν το πρώτο άλμπουμ που άκουσα από του christ, αλλά σίγουρα αυτό που με κράτησε πιο κολλημένο απόλα. λατρεύω πραγματικά τα thy mighty contract, non serviam, sanctus diavolos και φυσικά τα πρώτα passage to arcturo και satanas tedeum. έχουν δυνατά κομμάτια που δείχνουν ξεκάθαρα το ύφος της μπάντας, ριφιές γαμηστερές. άσε που βλέπουμε την απόλυτη μετάλλαξη της νεκροσαύρας θέμη που από το genesis και μετά ξεκινά να παίζει. καλώς ή κακώς όμως ό,τι με δίνει το sleep of the angels δεν με το δίνει κανένα. μελωδίες ανυπέρβλητες και συναίσθημα σε κομματάρες σαν after dark i feel, der perfekte traum, sleep the sleep of the angels, victoriatus και και και. απλά το απόλυτο αλμπουμ τους, όχι σαν την τωρινή μαλακία γαμώ το θεό τους