Α μπράβο. Αφού το είπε αυτός πρέπει όλοι να το ασπαστούμε.... Είναι αυτοκαταστροφικό να χτίζεις ολόκληρο σύμπαν και να μετράς σε μέτρα. Για να το πάω λίγο παραπέρα, ναι με ενοχλεί που το έχει "γράψει στα αγγλικά", υπό την έννοια ότι είναι λίγο άκυρο σε έναν κόσμο που δεν είναι ο δικός μας, τα τοπονύμια και τα ονόματα να έχουν πχ αγγλοσαξωνικές ετοιμολογίες... Ε γελάω λίγο με αυτό.A cheap technique for false exoticism, in which common elements of the real world are re-named for a fantastic milieu without any real alteration in their basic nature or behavior. “Smeerps” are especially common in fantasy worlds, where people often ride exotic steeds that look and act just like horses. (Attributed to James Blish.)
εδώ πολλά δεν τα θυμάμαι εγώ που το διαβάζω τώρα... Αυτό το στοιχείο των βιβλίων είναι ταυτόχρονα καλό και κακό. Κακό γιατί σε ζορίζει να το παρακολουθείς, ειδικά αν δεν είσαι και ο πρώτος φανμπόυς, καλό γιατί από μόνο του δείχνει τη τρομερή δουλειά που έχει κάνει ο παππούς. Ο Μάρτιν για μένα είναι καταπληκτικός παραμυθάς, μέτριος λογοτέχνης. Έχει ένα φανταστικό όραμα αλλά μάλλον δεν διαθέτει τα μέσα για να το πραγματοποιήσει άψογα.κατ' αρχάς δε θυμάμαι λεπτομέρειες τύπου ποιος ανθυποξάδερφος του μπάσταρδου γιου του τριτοτέταρτο μπάνερμαν των οποιωνδήποτε ήξερε αυτά που ήξερε αλλά τελικά δεν ήτανε έτσι γιατί ο εξίσου περαστικός χαρακτήρας μιας άλλης οικογένειας ήταν μπροστά και τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα ξέρει ο πρώτος. και πιστεύω πως δεν πρόκειται να μπω στη διαδικασία να ξαναχωθώ τόσο βαθιά στον κόσμο του song of ice and fire για να μπω ξανά ακριβώς στο κλίμα και να μην είναι όλο το βιβλίο μια τυρράνια "ποιος είναι αυτός, γιατί τα λέει αυτά, γιατί με νοιάζει εμένα κτλ"
καταλαβαίνω τους λόγους που τα κάνει αυτά που αναφέρω ως αρνητικά, αλλά εξακολουθώ να διαφωνώ και να πιστεύω ότι κάπου το κάνει γιατί δεν μπορεί να υποστηρίξει συγγραφικά τις ιδέες του. Έχει ξεπετάξει πολιορκίες/μάχες/θανατικά/αλλαγές ηγεσίας με 2 προτάσεις!!!διαφωνώ λίγο με αυτό το ότι μαθαίνουμε από τρίτους τι γίνεται στα σημαντικά άτομα. αυτό το "ποιος ξέρει τι" και αυτό που δεν ξέρεις ποια πληροφορία να εμπιστευτείς γιατί στην ουσία όλο το έργο το βλέπεις όχι από την άποψη ενός παντογνώστη αφηγητή, ή ενός και μόνο υποκειμενικού παρατηρητή είναι από αυτά που το κάνουν ενδιαφέρον.
