Τι λαμαρίνες και πμ ρε αγαπούλα, από τα δέξια τις κεντρικής εισόδου διαλέγεις τρύπα/μονοπάτι και κατεβαίνεις την πλαγιά.
Όταν είσαι μούρη με μούρη με τους σεκούριτι ανάβεις σιγάρο και αυτοσχεδιάζεις.
Φέτο στους Μέηντε πάντως με δοξασμένο ντου μπήκαμε - βλέπε αποξήλωση 4μετρης ξύλινης πόρτας και χαρισμάτικο τροχάδην. Ωραία πράγματα, Rock In Rio καταστάσεις.
Αλλά στους Σαμπα θα τα ακουμπήσουμε. Να έχει ο Ward παράδες να παίρνει τα χάπια για την καρδιά του.